СТОЛБОВОЙ

прил. 1. sütun (dirək) -u[-ü]; 2. məc. əsas, ən mühüm; ◊ столбовая дорога 1) köhn. poçt yolu, verst dirəkləri olan böyük yol; 2) məc. əsas yol; ana yol, şahrah; столбовой дворянин (köhn.) əsil-nəsəbli zadəgan, əsilzadə.

СТОЛБНЯЧНЫЙ
СТОЛБЦЫ

Digər lüğətlərdə