СТРОКА

СТРОКА I

ж (мн. строки) sətir, xətt; ◊ строка в строку hərfi-hərfinə, kəlməsi kəlməsinə; читать между строк fikrini (mənasını) başa düşmək, sezmək, duymaq (yazılmış şeyin); красная строка sətirbaşı; приказная строка bax приказный.

СТРОКА II

ж (мн. строки) məh. hörgü (hörülmüş çarıqda).

СТРОЙНЫЙ
СТРОКООТЛИВНОЙ

Digər lüğətlərdə