СУФФИКС

урус, граммат., сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра гафунин дувулдихъ акал хьуналди цӀийи гаф(ар) арадиз гъидай чӀалан уьлчме. Суффикс гафунин дувулдилай кьулухъ галай, ва вичин куьмекдалди маса мана авай гафар туькӀуьрдай паюниз лугьуда. Месела, чекмечи, далдамчи гафарик -чи суффик ква ва ада чекме, далдам гафарикай цӀийи, «чекмеяр цвадай пеше», «далдам ядай пеше квай кас» лагьай мана авай гафар арадал гъанва; абурсуз, итимсуз, метлебсуз гафарик квай -суз суффиксди абур, итим, метлеб гафарикай, «абур алачир», «итимвал авачир», «метлеб квачир» лагьай мана квай гафар авунва. М. М. Гь. Лезги чӀалан грамматика, 1962. Лезги чӀала суффиксрин, префиксрин куьмекдалди цӀийи гафар, цӀийи манаяр арадиз атунин нетижада гафарин сан артух жезва, ам мадни девлетлу жезва. "Самур" газ., ' 2001, 18.Ӏ.

СУФРА
СУХ

Digər lüğətlərdə