ТАКЬАТ

(-ди, -да, -ар) 1. taqət, güc, qüvvət; 2. məc. güc, maddi cəhət, pul; 3. məc. vasitə, alət və s.; * такьатдай аватун a) taqətdən düşmək, gücdən düşmək, zəifləşmək, üzülmək; b) məc. var-dövlətini itirmək, müflisləşmək; такьатдай авудун (такьатдай вегьин) taqətdən salmaq, əldən salmaq, zəiflətmək, üzmək.