прил. 1. küt; 2. məc. zəif, ağır; у него тупой слух o ağır eşidir; 3. məc. ifadəsiz, mənasız; тупой взгляд ifadəsiz baxış; 4. məc. korazehin, anlamaz, qanmaz, fəhmsiz; 5. məc. az, zəif, az hiss edilən, daimi (ağrı); 6. məc. aciz, korafəhm, müti.
прил. 1. küt; 2. məc. zəif, ağır; у него тупой слух o ağır eşidir; 3. məc. ifadəsiz, mənasız; тупой взгляд ifadəsiz baxış; 4. məc. korazehin, anlamaz, qanmaz, fəhmsiz; 5. məc. az, zəif, az hiss edilən, daimi (ağrı); 6. məc. aciz, korafəhm, müti.
1. къуьруь (мес. чкIул). 2. гьяркьуь, куьнтуь (мес. луьткведин кIуф; какадин кIан пад; пIип1). 3. пер
Tam oxu »küt, zəif, ağır, ifadəsiz, mənasız, anlamaz, qanmaz, fəhmsiz, az, əzif, daimi, aciz, müti
Tam oxu »I см. тупой 4); -ого; м.; разг. II -ая, -ое; туп, -а, -о, тупы и тупы. см. тж. тупо, тупенький, тупость, тупой 1) Недостаточно отточенный, такой, которым трудно резать, колоть, пилить и т.п. (противоп
Tam oxu »