ж 1. bulud, qara bulud; грозовая туча qara bulud; 2. məc. qara bulud (qorxu, təhlükə, fəlakət mənasında); ◊ не из тучи гром birdən, qəfildən; туча-тучей 1) bir yığın, minlərcə; 2) məc. çox qaşqabaqlı, çox tutqun; сгустились (совратись) тучи над кем-чем təhlükə başının (başımızın) üstünü aldı (alıb).
1. циф. 2. пер. циф, циф хътин, циф хьиз; туча пыли циф хьиз руг; мухи тучами циф хьиз тIветIверин лужар
Tam oxu »I см. туча; -и; ж., в функц. сказ. О большом количестве, обилии чего-л. Птиц на озере - тучи! Денег у него - туча! II -и; ж. см. тж. туча, тучка, тученька, тучевой 1) Большое, обычно тёмное облако, не
Tam oxu »