ТӀЕКВ

сущ.; -е, -е; -ер, -ери, -ера 1) сагъ чин авай затӀунин (тахтадин, цлан, парчадин) са патай муькуь патаз авунавай чка. АскӀан тир, цларни куьлуь къванерикай эцигнавай, малар твадай тевлеяр. Цлара пенжеррин ериндал гар къекъуьн патал тӀеквер акъуднавай. А. Шагьмарданов. Майишатдиз регьбервал гуникай веревирдер. 2) ничхирар, гьашаратар ацукьдай эгъуьннавай чка. Цлан тӀекве нуькӀре мугна. Р.

* ширин меци гъуьлягъ \[илан\] тӀеквендай акъудда. Синоним: тӀеквен.

* тӀекв-тӀекв авун гл.. ни вуж-вуч 1) гзаф тӀеквер акъудун. 2) куьч. тахьай гьалдиз гъун. Ватандашриз мисал хьана, мецел алай хва, Чапхунчи тӀекв-тӀекв ийидай бурав хьана вун. И. Гь. Рубаияр.

* тӀекв-тӀекв хьун гл., гзаф тӀеквер акъатун, тахьай гьалдиз гъун,

ТӀЕГЬРИ
ТӀЕКВЕН

Digər lüğətlərdə