сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, ~ра сагъ чин авай затӀунин (тахтадин, цлан, парчадин) са патай муькуь патаз авунавай чка. За фена тӀекве ндай гьа багъдиз, а руш атай вахтунда гьадан вилик кьуьлер ийида. Ф. Кесибдин хва Къагьриман. Шалам чилел эцигна, капан юкьвалди ягъиз раб сухиз, тӀекве н акъудиз, ахпа сивяй чӀугур кӀвенкӀ алай еб тваз ада пине шаламдик кукӀурзавай. З. Э. Муькъвел гелер. Рекьера кикӀиз- кватиз ам са гьал Белиждин станцидив агакьна. Инсанар кӀватӀ хьанвай тӀеквендай адани билет къачуна. Н. М. Буба. Синоним: тӀекв.