прил. 1. tutqun, qaşqabaqlı, qaraqabaq, üzügülməz, sərt; угрюмый старше qaraqabaq qoca; 2. məc. kədər doğuran, qəm gətirən, sevincsiz, fərəhsiz, qaranlıq, qəmgin.
прил. 1. tutqun, qaşqabaqlı, qaraqabaq, üzügülməz, sərt; угрюмый старше qaraqabaq qoca; 2. məc. kədər doğuran, qəm gətirən, sevincsiz, fərəhsiz, qaranlıq, qəmgin.
1. ччин чIуру, атIугъай, ччин ачух тушир. 2. пер. къасаватди кьур хьтин, шадвал авачир, рикI чIулавардай (чка)
Tam oxu »-ая, -ое; -рюм, -а, -о. см. тж. угрюмо, угрюмость 1) а) Мрачный, суровый, невесёлый (о человеке) Угрюмый мужчина. Угрюмый директор. У-ая кассирша. Угрюмый от природы человек. Кто-л. был угрюм. Казатьс
Tam oxu »