УДАР I
м 1. zərbə; 2. vurma, vuruş; удар кулаком yumruqla vurma; удар пульса nəbzin vurması; 3. səs, taqqıltı, cingilti, gurultu; удар колокола zəng səsi; удар грома göy gurultusu; 4. məc. ruhi sarsıntı; 5. hücum, həmlə; удар конницы süvari həmləsi; 6. mus. zərb; ◊ солнечный удар gün vurma; тепловой удар isti vurma; в ударе (быть) kefi kök olmaq; под ударом (быть, находиться) 1) zərbə altında (olmaq); 2) təhlükəli vəziyyətdə (olmaq) ; ставить под удар кого-что təhlükə altına almaq.
УДАР II
м tib. İflic; апоплексический удар bax апоплексический.