х

(ха)

неизм.

1)

ж.

и

ср.

Двадцать третья буква русского алфавита, обозначающая согласный звук [х].

Прописная Х.

Строчное х.

2) м. Согласный звук [х], обозначаемый этой буквой.

Шумный, глухой х.

Digər lüğətlərdə

Х

кӀалханда фер аваз акъатдай ачух тушир вансуз фонема-сес. Гафарин сифте кьиле ( хар; хат ), юкьва ( стха, баха ), эхирда ( дах; мах ) гьалтда
Tam oxu »
Ləzgi dilinin izahlı lüğəti
Х

префикс 1) са бязи глаголрик акал хьуналди тикрар жезвай гьерекат къалурдай аффикс, месела: . кьун - Xкьун, цун - Хцун, Са ник за виридахъ галаз кьу
Tam oxu »
Ləzgi dilinin izahlı lüğəti
Х

[хэ] урус, сущ.; -ди, -да; -яр, -йрц, -йра алфавитдин къанни цӀусад лагьай гьарф.
Tam oxu »
Ləzgi dilinin izahlı lüğəti
Х

инфикс са бязи глаголрик акал хьуналди тикрар жезвай гьерекат къалурдай аффикс: килигун - киХлигун, эцигун - эХцигун, туькӀуьрун туьХкӀуьрун
Tam oxu »
Ləzgi dilinin izahlı lüğəti