ХЕБ

(хипе, хипе, хипер) 1. qoyun; чӀулав хеб qara qoyun; 2. хипен a) qoyun -i \[-ı\]; хипен нек qoyun südü; b) qoyun südündən hazırlanmış; хипен ниси qoyun pendiri; * хеб хьтинди a) qoyun kimi, dilsiz-ağızsız, həlim, sakit, dinc, dinməz, itaətkar (adam); b) çox avam, biliksiz, bisavad (adam); хипен кицӀ qoyun iti, çobaniti.