|| ХУКӀУН гл., вуж-вуч нив-квев; -ада, -уна; -укӀ, -ан,. -урай, -амир; хкӀун тавун, хкӀун тахвун. хкӀун хъийимир вуж-вуч ятӀани нихъ-квехъ ятӀани галукьун. Тиш хкурла, атана дад: "Чан" лагьана пӀигъна каци. Е. Э. Къах тӀуьр кац. Суламидин ифенвай гъилер вичин бедендик хкӀурла, рушалай саки зурзунар алахьзавай. М. В. Гьарасатдин майдандал. Кьулухъ кӀвачер чилик хукӀур арада, адан хур чӀулав чӀагъран руфуна акьуна. А. Къ. Чемипион. - ☼ 1955 - йисуз акъатай орфографиядин словарда, 1966 - йисуз акъатай "Лезги чӀаланни. урус чӀалан словарда" хкӀун кьабулнава. 1964 - йисан орфографиядин словардилай башламишна хукӀун ава.
* вил хкӀун, гъил хкӀун, кӀвач хкӀун.