сущ.; -ца, -ца; -ар, -ари, -ара 1) са бязи набататдин цуьрцерал жедай хци ва шуькӀуь кӀвенкӀ. Шалвардин кек чилелай физ цаз акьахнавай кьецӀил кӀвачини кьецӀи ийиз ам куьчедиз экъечӀайла, язух къведай са шикилда жедай. А. Ф. Риза. 2) цуьрцерал алай кӀвенкӀвер акьахдай, тӀарвал гудай аскӀан набатат, вал. Чи бубайрин чилер чавай къакъатна... Ахпа аниз цазни къалгъан акъатна. М. Ж. Меслят ийиз зи патав ша. Хура гьатай цазни вал галчӀурна вацӀухъ. Селди михьиз гатана дереяр, кӀамар... (СтӀал Мислимат. Шехьзава чил-цав. 3) чкадин 1 п. формада цацар авай чкада. Малар заз цаца акуна. Р.
* якӀун цаз.
* цаз хьиз алкӀун гл., вуж нел кӀевидаказ, къакъуд тежедай тегьерда алакъа авун. Адал алай чухва акурла, яран стха цаз хьиз ккӀана. « Чан езне, а чухва заз багъиша» - лугьуз. С. Ярагъви ашукь Уьзден.
* цаз-цаз хьун гл. чӀарар тек-тек хьун, хкаж хьун.
* цацар алай сим сущ. хци кӀвенкӀвер алай тупӀалар кьван кӀватӀалар алчуднавай сим. Нетижада са халкь, адавай хабарни кьун тавуна, кьве чкадал пайна, юкьвай цацар алай симер чугунва... Гь. Къ. Шарвилияр хьурай бул.
* цацарал ацукьнавайди (алайди\] хьиз нар. секинсуздиз, кьарай хуьз тежез. Амма гьеле са куьнинни гъавурда авачир завай секинвал хуьз жезвачир, заз зун цацарал ацукьнавайди хьиз авай. Я. Я. Нурар ва хъенар.
* цацун тар сущ. цӀакулриз ухшар пешер алай, мягькем тан авай тар.