ЦАН¹

(-и, -а, -ар) 1. k.t. şum, şumlanmış torpaq; зулун цан k.t. payız şumu, dondurma şum; гатфарин цан k.t. yaz şumu; цан цун şumlamaq, sürmək (yeri); кали хьиз нек тагудайда, яцра хьиз цан цада. Ata. sözü inək kimi süd verməyən, öküz kimi kotan sürər; 2. cütlük, cüt sürülən yer; цан цадайди cütçü, cüt sürən əkinçi.