ЧӀАГУРУН

гл., каузатив; -да, -на; -из, -зава; -а, -ин, -рай, -мир; чӀагур авун, чӀагур тавун, чӀагур тахвун, чӀагур хъийимир 1) вуч кьайивиликди ва я чимивиликди хъукъвай, кӀеви хьанвай гьалдиз гъун. Фу хъра чӀагурна. Р. 2). вуж-вуч гуьрчег тир гьалдиз гъун, гуьрчегарун Гатфари чаз аламатдин шикилар чӀугвазва, чуьл халича хьиз чӀагуриз, Къ. Р. Гатфари чаз аламатдин шикилар. Ам \[ карч. - А. Г. гимишдалди чӀагурнавай, адал са гъихьтин ятӀани сирлу лишанар алай. А. Къ. Нехирбанни лекь. Марата факулътетдин цлан газетар ( абур ана урус, лезги, авар, дарги, къумукь... чӀаларал акъудзавай ), халкьарин сивин яратмишунриз талукь стендар ва маса имаратар чӀагурзвай. А. Фет. Алим, художник, педагог.

ЧӀАГУН
ЧӀАГЪ

Digər lüğətlərdə

бокси́т всева́ние зубо́вный оскрёбки рассерди́ть шпатлёвка амбивале́нтность архидиа́конский бана́новый маре́нный ски́тский уче́сть фасо́вщик фокстро́т bar-and-grill ceremonial felt kayan mariage de convenance muss psi море распаривать тунгуска чаще