ЧӀАГУРУН

гл., каузатив; -да, -на; -из, -зава; -а, -ин, -рай, -мир; чӀагур авун, чӀагур тавун, чӀагур тахвун, чӀагур хъийимир 1) вуч кьайивиликди ва я чимивиликди хъукъвай, кӀеви хьанвай гьалдиз гъун. Фу хъра чӀагурна. Р. 2). вуж-вуч гуьрчег тир гьалдиз гъун, гуьрчегарун Гатфари чаз аламатдин шикилар чӀугвазва, чуьл халича хьиз чӀагуриз, Къ. Р. Гатфари чаз аламатдин шикилар. Ам [ карч. - А. Г. гимишдалди чӀагурнавай, адал са гъихьтин ятӀани сирлу лишанар алай. А. Къ. Нехирбанни лекь. Марата факулътетдин цлан газетар ( абур ана урус, лезги, авар, дарги, къумукь... чӀаларал акъудзавай ), халкьарин сивин яратмишунриз талукь стендар ва маса имаратар чӀагурзвай. А. Фет. Алим, художник, педагог.

ЧӀАГУН
ЧӀАГЪ

Digər lüğətlərdə