ÜSTƏLİK
1. сущ. са затӀунин винел гудай затӀ; алава; 2. нареч. алава яз, алавадаказ.
1. is. Bir şeyin üstündə verilən şey; əlavə. 2. zərf Əlavə olaraq. [Rəsul] gördü ki, bu zalımlar udduqları pullarla kifayətlənməyib, üstəlik yatdıqlar
Tam oxu »I нареч. вдобавок, сверх того, кроме того. Üstəlik pul da göndərmişdi вдобавок (он) даже деньги прислал II прил
Tam oxu »