ışın
is. [ər.] 1. Günəşdən və başqa bir işıq mənbəyindən çıxan işıq telləri. Günəş şüası. İşıq şüası. – İlk baharın yeni həyatverici günəşi, özünün ilıq və
Полностью »I сущ. луч: 1. узкая полоса света, исходящая от какого-л. светящегося предмета. Gözqamaışdırıcı şüa слепящий луч, parlaq şüa яркий луч, təbii şüa есте
Полностью »[ər.] сущ. луч (урус.); рекӀв, чӀун, хел (ракъинин, экуьнин, чимивилин, рентгендин ва мс.); günəş şüaları ракъинин рекӀвер; işıq şüası экуьнин рекӀв;
Полностью »ŞÜA Saatlar ötür, dənizin qoynundan boylanan günəşin şüaları yarpaqlar arasından süzülüb, “Sağlamlıq zolağı”nın yollarına sanki əlvan xalılar sərir (İ
Полностью »is. rayon m, rai m ; rentgen ~ları rayons X ; ultrabənövşəyi ~lar rayons ultra-violets ; ~ buraxmaq émettre des rayons de radiation
Полностью »Ərəb mənşəlidir, bizdə onun yerinə tel və köz işlədilib. Mənbələrdə “gün közü” birləşməsi “günəş şüası” kimi şərh olunub
Полностью »