ƏMNİYYƏ

is. [ ər. ] İranda: jandarm, polis (məmuru).
Bir anda əmniyyələr soxuldular otağa; Hamısı çəkib birdən tüfəngləri ayağa. S.Rüstəm.
Ərdəbildə Hikmət İsfahaninin kəndlərindən birində kəndçilər üsyan edib əmniyyəni öldürmüşlər. M.İbrahimov.

// Polis idarəsi, jandarm idarəsi.
ƏMN
ƏMNİYYƏBAŞI

Значение слова в других словарях