ГЬАЛАЛ
1. din. halal; гьалал авун bax гьалалун; 2. köhn. halalca, kəbinli, nikahlı, qanuni; 3. məc. özünə məxsus, öz əməyi ilə qazanılmış, öz pulu ilə alınmış.
1. din. halal; гьалал авун bax гьалалун; 2. köhn. halalca, kəbinli, nikahlı, qanuni; 3. məc. özünə məxsus, öz əməyi ilə qazanılmış, öz pulu ilə alınmı
Tam oxu »1. (рел.) дозволенный, разрешённый (по шариату). 2. (перен.) собственный, заработанный своим трудом : жуван гьалал мал - заработанное честным трудом с
Tam oxu »араб, сущ.; -ди, -да 1) диндин къанунралди ихтияр авайди. Терг ийиз гьалал, гьарам незава. Е. Э. Пагь, чи уьмуьрар
Tam oxu »