КАБАЛА
мн. нет, уст. 1. залан шартIарин договор (икьрар), лукIвилин договор; лукIвал
(куьгьне девирда). 2. пер. лукIвал; гзаф залан аслувал.
КАБАЛА I ж 1. tar. qəbalə (qədim Rusiyada: xüsusi müqaviləyə əsasən həmişəlik köləlik); 2. məc. köləlik, əsarət, asılılıq, zülm
Tam oxu »I -ы; ж. см. тж. кабальный 1) В Древней и Московской Руси: долговое обязательство, ставившее заёмщика в личную зависимость от заимодавца. Заемная кабала. Закладная кабала. 2) только ед. На Руси в 14 -
Tam oxu »