КЪАРИБ
qərib (1. yad, özgə; özgə yerli, gəlmə, qürbətdə yaşayan; 2. kimsəsiz, biçarə, yazıq, zavallı; 3. qəribə, qeyri-adi, təəccüblü, maraqlı); къариб хьун qəribləmək, qəribsəmək; darıxmaq.
qərib (1. yad, özgə; özgə yerli, gəlmə, qürbətdə yaşayan; 2. kimsəsiz, biçarə, yazıq, zavallı; 3. qəribə, qeyri-adi, təəccüblü, maraqlı); къариб хьун
Tam oxu »1. странный, удивительный; любопытный : къариб тегьердин фикир - странная мысль.2. (Къ прописное) Кариб (имя собственное, мужское)
Tam oxu »араб, сущ.; куьмексузди, язухди, бахтсузди, кесибди. КӀеве гьатайла, къарибдин гъил кьадачни? Е. Э. Аман яр
Tam oxu »|| КЪАРИБА прил. 1) мягьтел жедай, тажуб жедай. Къариб кас хуьр галайнихъ катна ва сифте гьаятдиз гьахьна
Tam oxu »