|| МИКИР || МУЬКУЬР фарс, куьгь., т-б., сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра масадакай кьулухъай пис рахун. Мез ви лап я, япар биши, вилер кур, Гъилер члахъ, кьецӀибур я ви кьве кӀур, Метр гзаф, гьакь ви хилаф, хиял чӀур, Дуьнья гайтӀан, «мад бес я» вахъ жедайд туш. Е. Э. Нефсиниз. Синонимар: буьгьтен, гъибет, фенд. ☼ М. М. Гьажиева и гаф микир хьиз ишлемишзавай ( кил.: М. Г. РЛС, ч. 275 -каверзник), орфографиядин къайда 1950 - йисалай мекир яз кьабулнава. Чна винидихъ гъанвай текстина авай литературный норма тир вариантдилай гъейри, араб чӀалан пешекар - Садыкъиди 3980, 1995 - йисара акъудай кӀватӀалра Е. Эминан гьа-гьа шиирда муькуьр ганва.
* мекир авун гл., ни масадакай кьулухъай пис рахунар авун, гафар авун. Синонимар: буьгьтен(ар) авун, гъибет(ар) авун.