ПОЛНО́
dan. 1. нареч. çoxlu, çox; было полно народу çoxlu adam var idi; 2. в знач. сказ. doludur; полным-полно bax полный.
ПО́ЛНО I
нареч. 1. dolu, doluca; 2. dolğun, əhatəli, ətraflı (təsvir etmək) ◊ (да) и полно köhn. vəssalam.
ПО́ЛНО II
в знач. сказ. bəsdir, kifayətdir, yetər; полно спать bəsdir yatdın; ◊ и полно bu qədər, vəssalam.