ПУН
[ппун] (-а, -а, -ар) 1. kök, rişə; тарцин пунар ağacın kökləri; 2. kök; сухван пун dişin kökü; 3. məc. var, dövlət; пун квай varlı, dövlətli, zəngin; пун акатун varlanmaq; 4. tib. özək (çibanda, yarada); 5. məc. əsas, bünövrə, təməl.
(-а, -а, -ар) - 1. корень : тарцин пуназ пер ягъун - окапывать дерево; тар пунарай акъудун - вырывать дерево с корнями
Tam oxu »[ппу н ] сущ.; -а, -а; -ар, -ари,. -ара 1) кьакьанвилихъ хкаж хьанвай са куьн ятӀани чилив гвай чка
Tam oxu »[ппу н ] нугъ., сущ.; -ди, -да; -ар, -ари; -ара дагъда хипер хуьзвай чка. Чун Къабустанбади гьар гатфарихъ, гьар зулуз пунайрал ракъурдай ва чнани
Tam oxu »(-а, -а, -ар) 1) n. root; radical, radix, number used as the base for a numerical system (Mathematics); race, descent; base; 2) n
Tam oxu »