DƏYMƏK

DƏYMƏK I f. Toxunmaq. Daş atanın daşı özünə dəysin; Toxunmasın dırnağına Vətənin (Aşıq Şəmşir).

DƏYMƏK II f. Yetişmək. Dad sənin əlindən, a qanlı fələk; Könül həsrət qaldı yara dəyməmiş (Aşıq Şəmşir).

DƏYMƏK III f. Yoxlamaq, baş çəkmək. Gedim bir bacımgilə dəyim, görüm necə dolanırlar.

DƏYMƏK IV f. Görünmək. Qaranlıq küçədə gözümə heç kəs dəymədi (Q.İlkin).

DƏRMƏK
DIRNAQ

Digər lüğətlərdə