DAMAQ I is. anat. Ağız boşluğunda olan üzvlərdən biri. O, gümüş dəstəkli qəlyanını doldurub damağına alandan sonra gözünü qıyıb xeyli müddət bu heykələ baxmışdı (İ.Şıxlı).
DAMAQ II is. bayt. Heyvanlarda xəstəlik, damaq şişi. Çox yeməkdən at damaq olub.
[ər. dimaq-beyin] сущ. рах. кеф, агьвал, гьевес; ** damağı çağ кил. damağı kök; damağı çağ olmaq дамагъ-чагъ хьун, кефияр куьк хьун, кефияр къумбар хь
Tam oxu »сущ. 1. сивин къав; // damaq səsi лингв. мецин сивин къавухъ галукьуникай арадал къведай ванер; 2. “сив” манада; 3
Tam oxu »Ərəbcədir, bizdə qanraq sözü olub. “Kef” (damağım çağdır!), “beyin” anlamlarında işlədilən söz olub
Tam oxu »I. i. anat. 1. palate; sərt ~ hard palate; yumşaq ~ soft palate; 2. məc. good mood / spirits pl.; damağı çağ olmaq to be* in good / high spirits, to l
Tam oxu »I сущ. 1. нёбо (верхний свод полости рта). мед. Yumşaq damaq мягкое нёбо, sərt damaq твёрдое нёбо, damağın büküşü складка нёба, damaq tağı свод нёба,
Tam oxu »is. 1. Ağız boşluğunun üst tərəfi. □ Damaq səsi dilç. – tələffüz edərkən dilin damağa toxunması nəticəsində çıxan səs
Tam oxu »is. [ər. dimaq – beyin] dan. Kef, əhval, həvəs. Damağı yoxdur. ◊ Damağı çağ – bax damağı kök. Əhmədin kefi saz, damağı çağdır
Tam oxu »1. нёбо; 2. нёбный; 3. перен. хорошее настроение, отличное расположение духа; 4. насос (воспаление нёба у лошадей);
Tam oxu »
