UÇUQ

UÇUQ I sif. Xarab olmuş, dağılmış. Bu uçuq binanın həyət-bacası Lenaya çoxdan, lap balaca vaxtlarından tanış idi (S.Qədirzadə).

UÇUQ II sif. Soyuqdəymədən, qorxudan üzdə və dodaqda əmələ gələn səpgi.

UÇMAQ
UD

Digər lüğətlərdə