ALDIRMAQ
icb. 1. къачуз тун, къачуз гун; 2. чӀугваз тун, ягъиз тун (мес. шикил); 3. тӀимил атӀуз гун, къачуз тун (мес. мукӀратӀдив спелрикай ва мс.).
icb. 1. Almağa məcbur etmək, almasına səbəb olmaq. Bu kitabı ona mən aldırmışam. 2. Başqasının vasitəsilə almaq, almağa adam göndərmək
Tam oxu »глаг. понуд. nəyi заставить: 1. купить. Çörək aldırmaq kimə заставить кого купить хлеб, dərslik aldırmaq kimə заставить кого купить учебник 2
Tam oxu »Əlindən vermək; itirmək, döyüşdə itirmək, əsir vermək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Tam oxu »