sif. Odsaçan, od püskürən, atəşin, alovlu; hərarətli, qızğın
I прил. 1. искромётный, пышащий пламенем, горячий 2. огнемётный (относящийся к огнемёту) II сущ. воен
alovsaçan
i. hərb. (silah) flame-thrower
is. hərb. lance-flammes m (pl invar)