ARALAMAQ
гл. 1. аралу авун; // къакъудун (мес. кӀвачер); 2. ахъаюн (мес. ктаб, сив); 3. къакъудун, ччара авун; dalaşanları aralamaq кикӀизвайбур къакъудун.
f. 1. Bitişik, yaxud yan-yana duran şeyləri kənara çəkib bir-birindən ayırmaq, ayrı qoymaq. Pəncərənin pərdəsini aralamaq
Tam oxu »глаг. kimi, nəyi 1. разъединять, разъединить, разрознять, разрознить, разнимать, разнять 2. разделять, разделить 3
Tam oxu »1. раздвигать, раздвинуть, разъединять, разъединить, отделять, отделить; 2. разнимать, разнять; 3
Tam oxu »f. 1. to separate (d.), to part (d.), to disjoin (d.); 2. (elektrik) to disconnect (d.), to break (d
Tam oxu »f. déclancher vt ; desserrer vt ; déprendre vt ; détacher vt ; disjoindre vt ; écarter vt les uns des autres ; désassembler vt ; désunir vt ; séparer
Tam oxu »Kökü ar (отделять) feilidir. Ar feili indi müstəqil işlədilmir. Səpələ, çapala qəlibi üzrə arala kəlməsi yaranıb
Tam oxu »ARALAMAQ – BİRLƏŞMƏK Gülşən də kənddən aralandı (Ə.Vəliyev); Parçalanmış bir eli - Böyük Azərbaycanı; Birləşdirdi Füzuli! (B
Tam oxu »