1. Qarşı-qarşıya durub, bir-birinə güllə atmaq.
[Mahmud:] Bəy də beş-on nökərləri ilə bir daldaya girib camaatla atışır.
Adamlar həmişə qorxurdular ki, bu saat [qoçular] atışacaq və arada yoldan keçən təqsirsiz adamlara güllə dəyəcək.
// Vuruşmaq (odlu silahla).
Midhət … nəinki yaxşı və məharətlə uçmağı, bəlkə düşmən təyyarələri ilə sərrast atışmağı da bacarır.
2. Atışda, nişançılıqda yarışmaq.
3. məc. dan. Bir-birinə ağır sözlər demək, söyüşmək, dalaşmaq. Onlar bir-biri ilə bərk atışdılar.
Qonşulardı – atışırlar.