is. grincheu||x m -se f, grognon m -ne f ; bougon m -ne f ; ronchonn||eur m euse f
Tam oxu »...təngə gətirən danışıqlar, arası kəsilməyən söz-söhbət, mübahisə. Dığdığ qardaşı qardaşdan ayırar. (Ata. sözü).
Tam oxu »...2. нигънигъ, инсан икрагьардай рахунар (ихтилатар), гафар-чӀалар; dığdığ ev yıxar. Ata. sözü нигънигъди кlвал чlурда.
Tam oxu »прил. 1. живой (полный жизненных сил, подвижный) 2. ещё недоваренный (о рисе, горохе и т.п.)
Tam oxu »прил. 1. викӀегь, гумрагь, къеврагь, дирибаш; // пер. чандик цӀвегь кумай (мес. кьуьзек); 2. кил. diri 2)
Tam oxu »s. 1. quite alive, thoroughly alive; 2. not cooked perfectly, under-cooked (of rice, etc.)
Tam oxu »Farsca bambalaca (bapbalaca) sözünün mənasını verən kuçulu kəlməsinin təhrifi ilə bağlıdır. (Bəşir Əhmədov
Tam oxu »геогр. 1. сущ. подгорье II прил. подгорный. Dağdibi rayonlar подгорные районы, dağdibi zona подгорная зона
Tam oxu »I (Basarkeçər) yüngülxasiyyət. – Nə ditdili adamsaη sən II (Ağcabədi, Ağdam, Cəbrayıl, Göyçay, Xocavənd, Kürdəmir, Mingəçevir, Oğuz, Sabirabad) ağcaqa
Tam oxu »sif. 1. Çox diri, çox canlı, diribaş, qıvraq, bütün gücünü özündə saxlamış. O, qoca olsa da, hələ dipdiridir
Tam oxu »is. məh. Ağcaqanad. Qərvənd çox ditdili və milçək olan yerdi. Ə.Haqverdiyev. Durğun suyun qırağında toz kimi ditdili uçuşurdu. Mir Cəlal.
Tam oxu »...– Məyi dıqqılı vaxtı veriflər ərə (Füzuli); – Mən əvdən biy dıqqılı qıra gətiydim (Ordubad); – Baxırsan, dıqqılı boyu var, amma özü çox biləndi (Şəki
Tam oxu »...Bakı, Bərdə, Kürdəmir, Laçın, Oğuz) bax diddi. – Kür qırağında diddili çox olur (Bərdə)
Tam oxu »...meşənin qaranlığında; Yay günü mığmığa olur əjdaha. H.K.Sanılı. Mığmığı sancır insanı; Dönüb zəhərlənir insanın qanı. S.Vurğun.
Tam oxu »1. şıltaq, inadcıl, şıltaqçı; нигънигъ аял şıltaq uşaq; 2. dığdığı, deyingən, çox deyinən, hər şeydən ötrü danışan (adam); 3. naqqal, lağlağı, gəvəzə,
Tam oxu »...bilmək; мецел кӀвенкӀ алай a) ağzıgöyçək, boşboğaz, çərənçi; b) dığdığı, çox deyingən, söyüşkən (adam); мецел пайгар dildən pərgar, dilli-dilavər; ме
Tam oxu »...bilmək; мецел кӀвенкӀ алай a) ağzıgöyçək, boşboğaz, çərənçi; b) dığdığı, çox deyingən, söyüşkən (adam); мецел пайгар dildən pərgar, dilli-dilavər; ме
Tam oxu »