ср 1. birləşdirmə, birləşdirilmə; bağlama, bağlanma; 2. anat. oynaq, məfsəl; 3. bot. bağlaşma.
Полностью »ж 1. altdan bağlama (bağlanma); bağlama (bağlanma); 2. sarıma (sarınma); 3. corabbağı, dizbağı.
Полностью »сущ. от глаг. bağlanmaq 1. завязывание. İpin bağlanması завязывание верёвки 2. связывание. Şeylərin bağlanması связывание вещей 3. закрывание. Qapağın
Полностью »(Kürdəmir, Qarakilsə, Şuşa) qabiliyyət, bacarıq, fərasət ◊ Basaratı bağlanmax (Ağcabədi, Ağdam, Bərdə, Kürdəmir, Qarakilsə, Qazax, Şərur) – özünü itir
Полностью »...замыкаться, замкнуться 6. быть отрезанным, преграждённым. Bütün yollar bağlanıb (kəsilib) все дороги отрезаны 7. швартоваться, пришвартоваться (к бер
Полностью »(Ağcabədi, Kəlbəcər) bax bağlamça. – Bağlancaxda tumanköynəx’ olur, aparırıx hamama (Ağcabədi); – Ə, bir gör, mənim bağlancağım ordadımı? (Kəlbəcər)
Полностью »...Qapanmaq, qıfıllanmaq, kilidlənmək. Qapı bağlandı. Evdə bağlanıb bayıra çıxmamaq. 3. məc. Vurulmaq, aşiq olmaq, məftun olmaq, bənd olmaq. Füzuli zülf
Полностью »...Müqavilənamə, şərtnamə. Bildiyimiz kimi, bir neçə MTS üçün zavod bağlaşma ilə kənd təsərrüfat alətləri təmir etmişdi. Ə.Əbülhəsən. 3. Qabaqcadan bağl
Полностью »