is. məh. Yelkənli gəmidə yelkəni qaldırmaq üçün işlənən ip. Dəstəmiclə yelkəni qaldırmaq
Полностью »прил. имеющий ручку, рукоятку, с ручкой, с рукояткой. Dəstəli nizə гарпун с рукояткой, dəstəli qarmaq (çəngəl) багор
Полностью »sif. Dəstəsi olan, əl tutmaq üçün yeri olan. Gümüş dəstəli bıçaq (çəngəl). – Gülnaz qaçıb evdən taxta dəstəli, pas atmış uzun bıçağı gətirdi. M.İbrahi
Полностью »сущ. дестедин (кӀеретӀдин) кьиле акъвазун, дестедин кьил хьун, дестедиз чӀехивал авун.
Полностью »1. dərd, fikir, əndişə; 2. kədər, qüssə, əzab; bəla, zaval, bədbəxtlik, fəlakət.
Полностью »1. dərd, fikir, əndişə; 2. kədər, qüssə, əzab; bəla, zaval, bədbəxtlik, fəlakət.
Полностью »дестекдин; дестекрин; дестекар квай (авай); колонный зал колоннаяр (дестекар) авай зал.
Полностью »ə. və f. bir məclisi, dəstəni idarə edən, həmin məclisin, dəstənin ən bacarıqlısı.
Полностью »is. zool. Bir cüt qanadı olan həşərat dəstəsi; qoşaqanadlılar, cütqanadlılar. Mozalanlar ikiqanadlılar dəstəsinə mənsubdur.
Полностью »sif. Tutacağı, dəstəsi olan; saplı, dəstəli. [Cavanşir:] Onun qılıncı qızıl qəbzəli olsa da, mən özünə qaytarardım. M.Hüseyn.
Полностью »...qandallanmış və zəncirlə bir-birinə ilhaq edilmiş canilər; 2. quldur dəstəsi; banda, dəstə, güruh; ~ of thieves oğrular dəstəsi; ~ highwaymen yolkəsə
Полностью »