lat. telluris – Yer
Teymur (dəmir) və çin (xalis) sözlərindən əmələ gəlib. Çingiz xanın adı olub. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
yun. theaomai – baxıram + yun. dolichos – uzun
yun. Theos – Allah + yun. kratos – idarə etmək
yun. therme – isti
lat. terminalis – son mərhələ
yun. therme – isti + alm. karst – Sloveniyada yerləşən Kras platosunun adından
yun. therme – istilik + yun. klino – əyilirəm
yun. therme – istilik + yun. metreo – ölçürəm
yun. therme – istilik + yun. sphaira – kürə
fr. terrasse – meydança
Mənası “qarınqulu” (“обжора”) deməkdir, mənşəyi qaranlıq qalır. Ola bilsin ki, teşt (“yekəqarın” mənasındadır) sözü ilə bağlıdır
qədim yunan dəniz ilahəsi Fetidanın (Thetis) adından
Ərəbcə tayfur sözündəndir, “quş” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Poeziyada Qara bağrımı teylərəm cümləsi çox işlədilib. Bu sözün “deşmək” (“kəsmək”) və “qonmaq” mənaları var
Ərəbcədir, əsli teyyib kimidir, “yaxşı əməl”, “saf”, “təmiz” mənasında işlədilir. Qadın adı olanda Teyyubə kimi işlədilir
Farscadır (tiz), bizdə iti sözündən istifadə olunub (əldən iti deyirik). (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə bədəl, mübadilə sözləri ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Təbər farsca “balta” deməkdir. Təbərzin “aybalta” (“allebarda”) kimi başa düşülür, zərbə baltasıdır (zin, zən “vurma” deməkdir)
Ərəbcədir, “ideyanın nəzəri şərhidir”. Təşviqat” da ərəbcədir, “praktik materiala əsasən, adamları ideyanın doğruluğuna inandırmaq”dır
Ərəbcə cins, cinas sözləri ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcədir, bizdə görənək sözü işlədilib. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəb sözüdür, dəqiq sözü ilə kökdaşdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcədir, dərəcə sözü ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəb sözüdür. Görünür, əcaib, əcəb, əcəba sözləri ilə kökdaşdır. Bizdə təəccüb sözünün qarşılığı dan sözü olub (adama dan gəlir deyirik)
Ərəbcədir, öhdə, müahidə sözləri ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəb mənşəlidir, “tərəfdarlıq” deməkdir. Təəssübkeş də buradandır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə fikir sözü ilə kökdaşdır. Şüurdan fərqi: şüur reallığın beyində inikasıdır, modelidir, təfəkkür isə reallıqla onun modelinin adekvat olub-olma
Ərəbcə fərq, fəraq, firqə sözləri ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə müfəssəl, fəsil sözləri ilə eyni kökə malikdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcədir, hədə sözü ilə kökdaşdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə möhkəm sözü ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcədir və həqiqət sözü ilə kökdaşdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Teymuraz kimi də işlədilir. Qədim mənası “güclü tülkü” deməkdir (“Avesta”dan gəlmə sözdür). “Çoxbilmiş” anlamında işlədilir
Ərəbcədir və hərf sözü ilə qohumdur. Sözdəki hərfi dəyişməklə mənanın pozulmasına deyiblər. İndi bir qədər geniş anlamda işlədirik
Ərəb sözüdür. Məhsul, istehsal, hasil kəlmələri ilə kökdaşdır. Terminoloji mənası “bioloji varlıq olan adamdan insan (şəxsiyyət, sosial varlıq) iste
Ərəb sözüdür, hüsn, Həsən, Hüseyn, Hüsniyyə, əhsən kimi sözlərlə kökdaşdır, “tərif”, “gözəllik” mənalarında işlədilir
Ərəb mənşəlidir. Təht “alt” deməkdir. Təhtəl-şüur - “şüuraltı”dır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə həvalə (etmək) sözü ilə kökdaşdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə xəyal, xülya sözləri ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə xarab (etmək) sözü ilə bağlıdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Yerin təki deyirik, tək “alt” deməkdir. Farscadır, onlar tapqıra “təkbənd” (“altından bağlanan”) deyirlər
Tək-tək sözünün dəyişmiş formasıdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ulaqla bağlı, qaltaq, tərlik, üzlük, tapqır, üzəngi, quşqun, sinəbənd, təhlim, boğazaltı, burunluq, çul, alıq, palan, yüyən, kəm, kəlləlik, qancığa v
Dıbır sözünün sinonimidir. Farslar buynuzlu qoyuna (qoça) təkəl deyirlər. Görünür, təkə “buynuzlu” (uzun buynuzlu) deməkdir
Ərəbcə kəbir, kübra, əkbər sözləri ilə qohumdur, “özünü böyük tutan” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
İki yozumu mövcuddur: a. Tək, əl və farsca duz (tikən), yəni “tək əllə tikilən”. b. “Tək əllə düzülən (bəzədilən)”
Mənası “ox ətrafında fırlanan” deməkdir. Dəyirmi sözü ilə qohumdur. Dəyirman kəlməsi də təkər (dəyirmi) sözü ilə bağlıdır
Nağıllarda eyni ifadənin təkrarlarına (biri vardı, biri yoxdu...) təkərləmə deyilir. Təkər sözü ilə bağlıdır, ifadələr hər nağılda “fırlanır”, təkra
Ərəb sözüdür, sufilərin toplandığı yerdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)