is. Eybəcərlik, çirkinlik. Üzündən, gözündən kifirlik daşır; Deyəsən, qəlbində qurdlar oynaşır. S.Vurğun [Ələkbər:] Yox canım, Qumru hara, belə kifirl
“Kiflənmək”dən f.is
f. 1. Üzü kiflə örtülmək, kif atmaq, kif bağlamaq. Qərənfil xala Camal əmiyə dörd iri fətir uzadaraq: – Bunları təktək qoy, çünki çim süddə yoğurmuşam
f.sif. Kif bağlamış, kif basmış, kifdən xarab olmuş. Kiflənmiş çörək. Kiflənmiş pendir. – Rütubətli, kiflənmiş qaranlıq otaqda tavandan tökülən damcıl
“Kiflətmək”dən f.is
t-li. Kiflənməsinə səbəb olmaq, kifləyib xarab etmək
sif. Kifi olan, kif iyi verən, kif bağlanmış. [Sayalının] …kifli, üfunətli düyünçələrində … nə desən tapılardı
“Kifsimək”dən f.is
bax kiflənmək. Belə vaxtlarda idarənin pəncərələri açılır, kifsimiş kağız qoxusu küçəyə yayılırdı. Mir Cəlal
“Kifsinmək”dən f.is
bax kiflənmək
is. [fars.] köhn. Sifilis. Bir çox söhbətdən sonra məlum olur ki, Məşədi Allahverən bir vaxt kift azarına mübtəla olubmuş
is. 1. Altı kiloqrama bərabər köhnə ağırlıq ölçüsü. İki kilə arpa. 2. İkigözlü taxta tərəzi
is. [fars.] 1. Qıfıl. Asma kilid. – Siyirmə kilidlər biləkdən yoğun; Asılmış qıfıllar buğunbəbuğun. H
1. “Kilidləmək”dən f.is. 2. bax qıfılbənd 2-ci mənada. [Muzdur] saz çalmasa da, çalğı tanıyan, havacatdan, gözəlləmədən, kilidləmədən, deyişmədən başı
f. Kilidlə bağlamaq. Əmiraslan … Nurəddini çomaq ilə döyüb anbara saldı və ağzını kilidləyib getdi. S
“Kilidlənmək”dən f.is
məch. 1. Kilid vurulmaq, kilidlə bağlanmaq. Qapı kilidlənmişdi. – Evin qapısı dışarıdan kilidlənmişdi
“Kilidlətmək”dən f.is
icb. Kilidlə bağlatmaq. Qapıları kilidlətmək
sif. Kilid vurulmuş, kilidlə bağlanmış; bağlı. Kilidli qapı. Darvaza kilidlidir. – Balacayev əlini stola atıb güclə ayağa qalxdı
is. [fars.] Yun və ya pambıqdan toxunan zolaqlı, xovsuz palaz növü. Kilimə bürün, el ilə sürün. (Ata
is. Qədim xalq oyun növü
is. Balaca kilim. [Yasavulu] qaldırıb pəncərənin qabağında, üzərinə sürtük kilimçə salınmış, qılçaları laxlayan çarpayının üstünə uzatdılar
is. Kilim toxuyan və ya satan adam
is. Kilimçinin işi, peşəsi, sənəti
is. 1. Bir-birinə qarışmış, dolanmış, pırtlaşıq saç, tük, yun, sap, ip və s. Saçı kilkə kimi pırtlaşmaq
is. [rus.] zool. Siyənəkkimilər ailəsinə mənsub xırda balıq növü
sif. dan. Daim saçları pırtlaşıq olan. Kilkəbaş qız
“Kilkələnmək”dən f.is
f. Kilkə düşmək, düyün düşmək, pırtlaşmaq. [Arvadın] saçları pırtlaşıb kilkələnmiş, üstü-başı parça-parça olmuşdu
“Kilkələşmək”dən f.is
1. bax kilkələnmək. 2. qarş. Bir-birinin kilkəsini yolmaq; saçlaşmaq
sif. Kilkəsi olan (saç, yun və s. haqqında). Kilkəli baş. – Ancaq Aqil üçün, bənizinə yeni qan gələn zəif vücudlu, sarı kilkəli körpəni tərpətmək dağl
sif. Saçı kilkəli, pırtlaşıq. Kilkəsaç uşaq. Kilkəsaç qız
sif. Dolaşıq, pırtlaşıq, qarışıq
bax kiloqram. [Qədirin] yüz on səkkiz kilo ağırlığı olduğuna baxmayaraq, toylarda tərəkəmə oynayır, atı qızğın çapaçapa duşüb minirdi
[fr.] Ölçü sistemində min kiçik vahidi ifadə edən mürəkkəb adların birinci hissəsi; məs.: kiloqram, kilometr, kilovat
[fr. kilo və yun. gramma] 1000 qrama bərabər çəki ölçüsü
is. 1. Bir kiloqram ağırlığında olan çəki daşı. Kiloqramlığı tərəziyə qoymaq. Kiloqramlığı bəri ver. 2
[fr. kilo, yun. gramma və metron] 1 kiloqram ağırlığında cismi 1 metr yüksəkliyə qaldırmaq üçün görülən işin ölçü vahidi
[fr. kilo və yun. metron] 1000 metrə bərabər, məsafəsi 1000 metr olan uzunluq ölçüsü. Rüstəmin yaşadığı Səfalı kəndinin dəmir yolu ilə 20 dəqiqəlik, d
[fr. kilo və metrage] Kilometrlə göstərilən məsafə
is. Saylardan sonra gələrək məsafənin neçə kilometrdən ibarət olduğunu bildirir. Gorusun bir neçə kilometrliyində Nəbi Qarabağa gedən tacirlərə rast g
[fr. kilo və ing. xüs. is.-dən] fiz. 1000 vata bərabər olan elektrik cərəyanının güc vahidi
[fr. kilo ing. xüs. is. və ər. saat] fiz. 1 kilovat gücündə elektrik cərəyanının 1 saat ərzində gördüyü işə bərabər olan elektrik cərəyanı vahidi
is. [əsli yun.] Xristian ibadətgahı, məbədi. Seçilir qülləli, uca kilsələr; Qələbə tağları baxır göylərə; Bəlkə bir binanı silkələsələr; Bir şəhər işı
əvəz. 1. Cümlədə sual mənasında işlənib, insan adlarını və insan təsəvvürü verən varlıqların adlarını əvəz edir; hansı adam
klas. Bax ki. Xoş ol kəsə kim; Vel dolanıb, dağda çobandır; Asudə hamandır. M.Ə.Sabir
is. Yaxın adam, dostaşna, qohum, qohum-əqrəba. Mənim səndən özgə yoxdur bir kəsim; Yüz kimin-kimsənən o ki var sənin