“Kövrəltmək”dən f.is
icb. 1. Kövrək hala salmaq, kövrək etmək. 2. məc. Tez təsirləndirmək, mütəəssir etmək; riqqətləndirmək, doluxsundurmaq
is. [ər.] 1. Dini əfsanəyə görə, guya cənnətdə olan bir bulağın adı. // Şairanə təşbehlərdə. Ləblərin ləzzəti var; Kövsəririzvandan betər
is. 1. Taxıl əkilmiş yer; zəmi. Heç keçilər öz-özünə kövşəndən çıxıb canavara yem olarmı? S.Rəhimov. [Ataş:] Atam kövşəndə taxıl biçəndə anam xırmanda
“Kövşənləmək”dən f.is
f. Üstünü kövşənlə, küləşlə örtmək. Damı kövşənləmək
“Kövşənlənmək”dən f.is
məch. Üstü kövşənlə, küləşlə örtülmək
sif. Kövşəni olan, üstü kövşənli örtülmüş. Kövşənli dam
is. Taxılı biçilmiş tarla. Kürün o tayından əsən qəfil külək sahildəki biçənəyin üstündən adlayıb kəndin arasını dolaşdıqdan sonra kövşənliyi xışıldat
is. [türk.] Kənd. Kürün sahilində var əski bir köy; Üstündə hər zaman çılpaq olur göy. S.Vurğun
is. [türk.] Kəndli. Xoca tacir, köylü və sair; Alış-verişlə məşğuldurlar. H.Cavid. Amansız müharibə heç bir kəsin torpaq və yurdunda gözü olmayan bu z
is. 1. Bədənin yuxarı hissəsinə geyilən yüngül geyim. İpək köynək. Miləmil köynək. Köynək tikdirmək. Köynəyini ütüləmək
is. Köynək və şalvardan ibarət üst geyimi komplekti. Köynəkşalvar tikdirmək. – Sirat xaki köynək şalvarda tərdən islanırdı
is. Köynək və tumandan ibarət alt geyim komplekti; dəyişək. Ağ köynək-tuman. Köynək-tuman almaq. – … Mən sənə köynək-tuman yumağa gəlmişəm
zərf Köynəksiz, əynində köynək olmadığı halda, bədəni açıq. Bu halda qalmaqaldan Hatəmxan ağa və Şahbaz bəy yatdıqları damdan yuxudan … köynəkcək Müsy
is. Kiçik köynək, balaca köynək. Uşaq köynəkciyi
sif. Köynək geymiş əynində köynək olan. Köynəkli adam. İpək köynəkli uşaq. – Döyülən sarı köynəkli gənc bir qadın idi
sif. 1. Köynək tikilməyə yarar. Köynəklik parça. 2. is. mənasında. Köynək tikmək üçün yarayan parça. [Pərzad:] [Oğlum] bir gün olmaz ki, əliboş gəlsin
is. Od yandıqdan sonra qalan alovsuz, qızmar kömür. Ağac yanar, köz olar; Su səpmə, köz-köz olar. (Bayatı)
köz-köz olmaq – köz kimi olmaq, köz kimi işıldamaq. Dərdin çoxdur, döz, anam; Ürəyi köz-köz anam; Qohum-qardaş dayansın; Qoy ağlasın öz anam
is. Xırman sovrulanda taxılla saman arasında qalan çör-çöp, iri saman, sünbül və s
“Közərdilmək”dən f.is
məch. Yandırılıb qızardılmaq
“Közərişmək”dən f.is
f. Közərmək, köz kimi işıq vermək, işıldamaq (bir neçə lampa və b. közərən şey haqqında). Elektrik lampaları közərişirdi
“Közərmək”dən f.is
f. 1. Yanıb qızarmaq, alovsuz yanmaq, qıpqırmızı olmaq. Samovarın qaynaması zəifləyib, əvvəlki gurultu sakit olmuş, ocağın alovu sönmüşdü, ancaq odlar
is. Sönməkdə olan közün, lampanın və s.-nin işığı, parıltısı; işartı. Fənərin közərtisi. Ocaqda közərti görünürdü
“Közərtmək”dən f.is
f. Kömürü, odu köz halına salmaq: qızartmaq. Təndirin odunu közərtmək. – [Sarı] bir an içində yelpikləyib kömürü közərtdi və samovara od saldı
“Közləmək”dən f.is
f. Köz etmək, köz halına salmaq. Kömürü közləmək. // məc. Yandırmaq, yaxmaq
“Közlənmək”dən f.is
qayıd. Köz halına çevrilmək, közə dönmək
[alm.] bax nişasta
“Kraxmallamaq”dan f.is
f. Şax olmaq üçün paltarı kraxmallı (nişastalı) suya salmaq. Paltarı kraxmallamaq
“Kraxmallanmaq”dan f.is
məch. Şax olmaq üçün kraxmallı (nişastalı) suya salınmaq. Paltar kraxmallanıb
sif. 1. Kraxmal vurulmuş, kraxmalı olan suya salınmış. Kraxmallı köynək. Kraxmallı döşəkağı. – Direktor kraxmallı parusin pencəyini çıxarıb, tor köynə
[rus.] 1. Bəzi feodal və burjua dövlətlərində: hökmdarların titulu; padşah, habelə həmin titulu daşıyan şəxs
[rus.] 1. Qadın hökmdar (padşah). 1956-cı ildə İngiltərə kraliçasına Qarabağ atı – “Zaman” hədiyyə göndərilmişdi
is. 1. Başında kral duran dövlət. [Mister Tomas:] İranın şimal sərhədlərindəki dövlət quruluşu krallığın nəzərində İranı… əbədi əndişədə saxlayan bir
[alm.] Çən, boru və s.-də maye və ya qazları açıb buraxmaq və qapamaq üçün boru şəklində lüləyi olan cihaz; qurna
[holl.] Yük qaldırmaq və ya endirmək, habelə onu üfüqi vəziyyətdə yaxın məsafəyə aparmaq üçün qaldırıcı maşın
is. Kiçik kran, balaca kran, qurnacıq (bax kran1). Laboratoriya krancığı. Krancığı açmaq
is. Kranda işləyən, kranı idarə edən işçi (bax kran2). Krançı qız
is. Krançı peşəsi, işi, sənəti. Krançılıq etmək
sif. Kranı olan, qaldırıcı mexanizmi olan (bax kran2). Kranlı maşın. Kranlı arabacıq