[rus.] 1. Üzərində bir şey yazmaq üçün düzbucaq şəklində kəsilmiş qalın kağız, ya karton vərəqəsi (kartoteka vahidi kimi)
is. [alm.] 1. Yumrusu torpağın altında yetişən, nişasta ilə zəngin bitki. 2. Həmin bitkinin qida kimi işlədilən yumrusu
is. k.t. Kartofu yerdən çıxarmaq üçün maşın. // Sif. mənasında. Kartofçıxaran aqreqat
is. Kartof əkib-becərməklə məşğul olan adam
is. Kartof əkib-becərməklə məşğul olma
is. Kartof doğrayan maşın və s. // Sif. mənasında. Kartofdoğrayan bıçaq
is. k.t. 1. Kartof əkmək üçün işlədilən maşın və s. // Sif. mənasında. Kartofəkən aqreqat. 2. Kartof yetişdirməklə məşğul olan
cəm bot. Kartof və ona bənzər bitkilərin daxil olduğu fəsilə
is. Kartofun qabığını soymaq üçün xüsusi alət (bıçaq). // Sif. mənasında. Kartofsoyan bıçaq
bax kartofsoyan
bax kartofçıxaran. Kartofyığan kombayn
[alm. karte və yun. grapho] Coğrafiya xəritələri çəkən mütəxəssis; xəritəçi
sif. 1. Kartoqrafiyaya aid. Kartoqrafik işarələr. 2. Coğrafiya xəritələrinin hazırlanması ilə əlaqədar olan
[alm. karte və yun. grapho-dan] Coğrafiya xəritələri düzəltmək üsulundan bəhs edən elm, habelə bu xəritələrin tərtibi
[alm. karte və yun. gramma] xüs. Müəyyən hadisəyə aid statistik məlumatı kağız üzərində qrafik şəkildə, əyani surətdə göstərən xəritə
[fr. əsli ital.] Xüsusi qaydada hazırlanmış qalın bərk kağız. // Kartondan düzəldilmiş. Karton qutu
[fr.] Kartondan qayrılan xırda şeylər. Kartonaj emalatxanası
is. Kartondan müxtəlif şeylər qayıran usta
is. Karton və ya kartonaj hazırlamaqla məşğul olan fəhlə
[rus.] dan. bax kartof. Hədiyyə qızarmış kartoşka gətirib, uşağın qabağına qoydu. Mir Cəlal
[alm. karte və yun. theke] 1. is. Müəyyən sistem üzrə yığılmış məlumat ya uçot mahiyyətli kartoçkalar toplusu
is. Kartotekaya baxan, kartoteka işləri ilə məşğul olan işçi
cəm Gürcülərin və onlara yaxın olan Qafqaz xalqlarının (lazların, minqrellərin və svanların) ümumi adı
[ital.] Üstündə oturub əylənmək üçün at, araba, qayıq və s. şəklində minik yerləri olan, hərlənən qurğu; fırlanqıc
is. [fars.] 1. Bir-birinin ardınca sıra ilə hərəkət edən yüklü heyvan (əsasən dəvə) dəstəsi (qatarı); qafilə
sif. Karvan kimi, qatarqatar, dəstə-dəstə. Karvan-karvan göydən ulduzlar keçir; Öz bəxtinə hər kəs bir ülkər seçir
is. köhn. Karvana başçılıq edən adam; karvançı. Karvanbaşı üstündə mürgülədiyi birinci dəvənin üstündən sıçrayaraq tələsik onu cilovundan tutub yola ç
is. köhn. Karvana başçılıq etmə, karvanbaşının işi və vəzifəsi
is. köhn. 1. Karvanla yük daşıyan adam. 2. Karvan başçısı, karvanı idarə edən şəxs; karvanbaşı. İbn Mingə qulaqlarına inanmadı, karvanbaşı olduğu bir
is. köhn. 1. Karvanla yük daşıma peşəsi. 2. Karvana başçılıq etmə; karvanbaşılıq
is. 1. Zöhrə (ulduz). Öksüz taleyim tək gecikdin nədən? Karvanqıran doğdu, görünmədin sən. C.Cabbarlı
sif. Çox şiddətli külək, qasırğa haqqında. İncə ətir yayırdı bağçadakı çiçəklər; Uzaqdı bu həyətdən karvanqovan küləklər
is. [fars.] 1. Özgə yerlərdən gələn karvanların və yolçuların müvəqqəti qalması, qoşqu heyvanları və minik vəsaitinin saxlanması üçün böyük həyəti ola
is. köhn. Karvansara sahibi, karvansara saxlayan adam. Bu şəhərin Yuxarıbaş deyilən məhəlləsində Kərbəlayı Kazım adlı bir karvansaraçı var idi
is. köhn. Karvansaraçının peşəsi, karvansara saxlama. Karvansaraçılıq etmək
is. köhn. Yoldan gəlib keçən karvanları soyan; yolkəsən, quldur, çapovulçu
is. bax kəhkəşan
is. [fr.] Karxana. Daş karyerası. Qum karyerası
[fr. carriere] Xidməti və ya başqa fəaliyyət sahəsində irəliləmə, şöhrətlənmə, tanınma; mənsəb, şöhrət
[fr. carriere-dən] Karyerasını hər şeydən üstün tutan adam; mənsəbpərəst, şöhrətpərəst. Ona baxar, nəğmə deyər qızların gül dodağı; Karyeristin açılma
[fr.] Mənsəbpərəstlik, şöhrətpərəstlik
is. [fars.] 1. Çini, büllur, saxsı və ya metaldan qayrılmış ağzıgen qab. Mis kasa. Çini kasa. Kasaya xörək tökmək
is. 1. Kiçik kasa, balaca kasa. 2. bot. Açma dövründə çiçəyin xarici örtüsü; kasa. Tam çiçəkdə kasacıq, taccıq, erkəkcik və dişicik olmalıdır
[ər.] 1. sif. Ticarətdə: mala tələb olmadığı, müştəri tapılmadığı, onun satılmadığı hal; alış-verişdə durğunluq, rəvacsızlıq
“Kasadlanmaq”dan f.is
bax kasadlaşmaq
“Kasadlaşdırmaq”dan f.is
f. Kasad etmək, azaltmaq, qıtlıq törətmək, yoxa çıxartmaq
“Kasadlaşmaq”dan f.is
f. 1. Kasad olmaq; müştərisi, alıcısı olmamaq; malları satılmayıb qalmaq, alış-verişdə durğunluq əmələ gəlmək (çox vaxt “bazar(ı)” sözü ilə)