[fr.] 1. Futlyar içində vala sarınıb və lazım olduqca çıxarılan ölçü lenti (poladdan, kətandan və ya müşəmbədən qayrılır)
[fr.] Lülə şəklində bükülmüş, sarınmış şey (müşəmbə, kağız, parça və s.). Kağız rulonu. Tol rulonu
klas. tar. Əslən yunan olub müsəlman məmləkətlərində yaşayan əhaliyə və bu əhaliyə mənsub adamlara verilən ad
[ing.] Kompasın dairəsində (horizontun 1/ 32 hissəsinə müvafiq olan) bölgü
is. [isp.] Meksika mənşəli müasir rəqs növü
Rumıniyanın əsas əhalisini təşkil edən xalq və bu xalqa mənsub adam
sif. və zərf Rumın dilində. Rumınca-rusca lüğət. Rumınca öyrənmək
[holl. roemer – qədəh] dan. bax qədəh. Meyxanada dostlar bir-birinin sağlığına hərəsi altı böyük rumka konyak vurdular və yaxşı Göycə balığının kababı
[sanskr.] Hindistanda, Pakistanda və bir sıra başqa ölkələrdə: pul vahidi, həmçinin Hindistanda və Pakistanda gümüş pul
is. Rusiya Federasiyasında yaşayan əhalinin əksəriyyətini təşkil edən Şərqi slavyan xalqı və bu xalqa mənsub adam
sif. və zərf Rus dilində. Rusca danışmaq. Rusca-azərbaycanca lüğət
köhn. Rus dili, rusca. Biri həm rusidir kim, bilməyi bizlərə lazımdır. S.Ə.Şirvani
is. Rus filologiyası mütəxəssisi
[rus.] Rus dili və ədəbiyyatını öyrənən elmlərin məcmusu; rus filologiyası
sif. və is. Rus, Rusiya əhalisindən olan. Rusiyalı dostum
is. dilç. Rus dilindən alınmış söz və ya ifadə
“Ruslaşdırılmaq”dan f.is
məch. köhn. Rus dili və mədəniyyəti qəbul etdirilmək
is. köhn. Çar Rusiyasında: rus olmayan xalqlara rus dili və adətlərini zorla qəbul etdirmə siyasəti
f. köhn. Çar Rusiyasında: rus olmayan xalqları dil və adətlərə görə rus etmək
“Ruslaşmaq”dan f.is
f. köhn. Rus dili və adətlərini qəbul etmək; rus olmaq. Orda [Kremldə] sosialistlərin ruslaşan təməli var; Nerdə bir canavarlıq, bir cinayət çıxarsa;
[fars.] bax kəndirbaz
is. [lat.] Qırmızımtıl rəngdə mineral
is. [fars.] klas. Üz, çöhrə. Həsrətindən zəfəranə dönsə ruyim, yox əcəb; Qoymuş hicranda məni, bir gülüzarım gəlməmiş
is. [fars.] klas. Gün, gündüz. □ Ruzi-əzəl klas. – ibtida, lap başlanğıc. Ruzi-əzəldən klas. – ibtidadan, birinci gündən, lal əvvəldən
is. [fars.] Azuqə, yeyəcək. Qonağın ruzisi özündən qabaq gələr. (Ata. sözü). [Şahmar:] Əgər bu çinar yeməli meyvə gətirsə, özü də yaxşı tutsa, bütün b
is. [fars.] 1. Külək, yel. …Bakı axşamına məxsus sərin ruzigar əsməkdə idi. M.S.Ordubadi. Çılğın kimi ruzigar vıyıldar; Qar parçaların göyə sovurar
sif. və zərf Ruzisi olmayan, yeyəcəksiz, yeyəcəyi olmayan, azuqəsiz. □ Ruzisiz qoymaq – azuqəsini, ruzisini əlindən almaq, yeyəcəksiz qoymaq, ac qoyma
is. [fars.] köhn. Qəzet. İki sənə bundan əqdəm … “İrşad” ruznaməsinin nömrələrində öz daxili işlərimizdən və dolanacağımızdan yazıb, bəzi mətləblərdən
köhn. bax qəzetçi
köhn. bax qəzetçilik
is. [ər.] 1. Dörddə bir; ilin dörddə bir hissəsi; üçaylıq, kvartal. Üçüncü rübü tamamlayan bu ay sənaye müəssisəsində ilin axırına necə çıxacağını çox
is. [ər.] Bir çox Şərq xalqları arasında geniş yayılmış simli musiqi aləti. Rübabın incə tellərdir, … min aləm var təranəndə
is. Rübab çalan. Rübabçı qızlar ansamblı
is. [ər.] Quruluşca dörd misradan ibarət olub, birinci, ikinci və dördüncü misraları həmqafiyə, üçüncü misrası isə sərbəst qalan dörd misralıq mənzum
is. [fars.] köhn. Üz örtüyü (qadınlarda). Məni qoca gördü, rübəndin açdı; Ala gözlərinə gözüm sataşdı
sif. Üzündə rübənd olan, üzünə rübənd taxmış. Rübəndli qadın. – Minnət xanım üzü rübəndli gəlib ortada durur
sif. Bir rüb (1-ci mənada) üçün nəzərdə tutulmuş, bir rübdə görülən, bir rüb davam edən, bir rübdə başa gələn
is. [ər.] klas. Geri dönmə, qayıtma, ricət (etmə). □ Rücu etmək – 1) müraciət etmək. [Nəsir Fərraş:] Şahzadə buyurdu ki, bu axşam bir mənim hüzuruma g
is. [ər. “rəfiq” söz. cəmi] Rəfiqlər, yoldaşlar, dostlar. İndi məni hər kəs görər olsa rüfəqadan. M.P
is. [ər.] Yüksəklik, böyük rütbə
is. [fars.] klas. Yanaq, üz
is. [fars.] klas. Üz, çöhrə. Canımı yandırdı hicr, ey atəşin rüxsar, eşit! Qövsi. Firqətindən yarpaq kimi əsirəm; Rüxsarımı eynim yaşı yandırar
is. [ər.] din. Namazda bir qiyam (ayağa qalxma) ilə bir rüku (əyilmə) və iki səcdədən ibarət hərəkət
is. [ər.] 1. Bir şeyin ən sağlam və möhkəm tərəfi; təməl, dirək, istinadgah. // Məc. mənada. Ənənə cəmiyyətin rüknüdür
is. [ər.] din. Namazda əlləri dizlərə dayayıb əyilmə hərəkəti. Qünut, rükum, bir də səcdəm səhv olsa; Neyləsəm, səhihdi namazım mənim
is. [ər. “rəmz” söz. cəmi] klas. bax rəmz. Nalə çəkib bülbül dedi: – Ey pəsər; Rümuzi-eşqidən olan bixəbər
[ər.] İzin, icazə. Rüsxət istəmək. □ Rüsxət almaq – icazə almaq, izin almaq. [Hacı Kərim] Kəldəkli Molla İbrahim Xəlil, deyirlər ki, Tiflisə gedib, rü