Толковый словарь азербайджанского языка

  • İFADƏLƏNMƏ

    “İfadələnmək”dən f.is

    Полностью »
  • İFADƏLƏNMƏK

    məch. İfadə olunmaq, əks olunmaq, öz əksini tapmaq

    Полностью »
  • İFADƏLİ

    sif. Yaxşı və aydın ifadə edən. İfadəli nitq. İfadəli danışıq. İfadəli yazı. İfadəli (z.) oxumaq. – Qız atasının dediklərini çox ifadəli bir dillə yaz

    Полностью »
  • İFADƏLİLİK

    is. İfadəli olma, yaxşı və aydın ifadə etmə. Dilin, üslubun ifadəliliyi. Balerinanın hərəkətlərindəki ifadəlilik

    Полностью »
  • İFADƏSİZ

    sif. İfadəcə zəif, təsirsiz. İfadəsiz nitq. // Heç bir şey ifadə etməyən, heç bir şey əks etməyən. İfadəsiz gözlər

    Полностью »
  • İFADƏSİZLİK

    is. İfadəcə zəiflik. Nitqin ifadəsizliyi. Üslubun ifadəsizliyi. // Heç bir şey ifadə etməmə

    Полностью »
  • İFÇİN

    zərf məh. Tam surətdə, tamam, bütün, hamısını. Atı ifçin nallamaq. – Qıratı ifçin yəhərləyib, Koroğlunun qabağına çəkdilər

    Полностью »
  • İFFƏT

    is. [ər.] Saflıq, təmizlik, irz, namus, həya, əxlaq. [Maral:] Hər iki tərəfim təhlükəli uçurum… Burada qalsam, Turxan bəyin murdar nəfəsi, qoşulub qaç

    Полностью »
  • İFFƏTLİ

    sif. Namuslu, ismətli, həyalı; təmiz, saf. İffətli qız. İffətli gəlin. – Zəmanənin “xarab” bir vaxtında nəcib, gözəl, həyalı, iffətli və ismətli bir q

    Полностью »
  • İFFƏTSİZ

    sif. Namussuz, ismətsiz, həyasız, abırsız. İffətsiz qadın

    Полностью »
  • İFLAS

    is. [ər.] 1. Bankın, tacirin və s.-nin borc iltizamlarını vaxtında ödəyə bilməməsi nəticəsində müflis olması, sınıq çıxması

    Полностью »
  • İFLİC

    is. [ər.] 1. Orqanizmin hər hansı bir hissəsini və ya üzvünü normal fəaliyyətdən qoyan xəstəlik. İflic olmaq

    Полностью »
  • İFLİM-İFLİM

    zərf dan. Tikə-tikə, parçaparça. [Gülpəri:] Deyir, Tarıqulunun cibini kəsiblər, özünü də iflim-iflim eləyiblər

    Полностью »
  • İFNA

    is. [ər.] klas. Yox etmə, puç etmə, məhv etmə, tələf etmə. Nə qəm, uğratsa da bir gün məni ifnayə zaman; Mən gedərəmsə, məramım yenə dünyadə durar

    Полностью »
  • İFRAQ

    is. [ər.] köhn. 1. Qəlibə tökmə, qəlibə axıtma. // Müəyyən qəlibə salma. 2. Qaydaya salma

    Полностью »
  • İFRAT

    is. [ər.] Bir şeyin son həddi, bir şeyi son həddə çatdırma, mübaliğəyə varma, həddi keçmə. İfrat dərəcə (son hədd)

    Полностью »
  • İFRATÇI

    is. İfrata meyil edən, bir işdə ifratçılıq edən. …Bütün ifratçılarımıza tövsiyəmiz budur ki, işə əhəmiyyət nəzəri ilə baxsınlar

    Полностью »
  • İFRATÇILIQ

    is. İfrata varma, ifrata meyil, bir işdə ifrat tədbirlərə əl atma

    Полностью »
  • İFRAZ

    is. [ər.] fiziol. Orqanizmin bir yerindən (yaradan və s.-dən) bir şey (maye) çıxma, axma. Narzan mədə şirəsinin ifrazını artırır

    Полностью »
  • İFRAZAT

    is. [ər. “ifraz” söz. cəmi] fiziol. Bədənin ifraz etdiyi maddələr. İrinli ifrazat. // Nəcis. …İnsanın və heyvanın bədənindən bayıra çıxan şeylərdə (if

    Полностью »
  • İFRAZETDİRİCİ

    sif. fiziol. İfraza səbəb olan. İfrazetdirici dərmanlar

    Полностью »
  • İFRİT

    is. [ər.] 1. İblis, şeytan, cin. [Padşah:] Yalan danışma, ifrit, sən bilməyirsən, mən bilirəm. Ə.Haqverdiyev

    Полностью »
  • İFRİTƏ

    is. və sif. [ər.] dan. Çox çirkin, bədheybət, bədləkər, kifir (qadın haqqında). İfritənin biridir. // Araqarışdıran, pislik edən, fitnəkar qadın haqqı

    Полностью »
  • İFRİTƏLİK

    is. Həddən artıq çirkinlik, eybəcərlik, bədheybətlik, bədləkərlik

    Полностью »
  • İFŞA

    is. [ər.] Faş etmə, aşkara çıxarma, meydana çıxarma, üstünü açma. □ İfşa etmək – faş etmək, üstünü açmaq, üzə çıxarmaq, meydana çıxarmaq, açıb göstərm

    Полностью »
  • İFŞAÇI

    is. Birinin cinayətinin, hiyləsinin, pis niyyətinin üstünü açan, ifşa edən, aşkara çıxaran, açıb göstərən adam

    Полностью »
  • İFŞAÇILIQ

    is. İfşa etmə, ifşa ilə məşğul olma

    Полностью »
  • İFŞAEDİCİ

    sif. İfşa edən, faş edən, üstünü açan, aşkara çıxaran, açıb göstərən, ifşa mahiyyətində olan. İfşaedici sənədlər

    Полностью »
  • İFŞAEDİCİLİK

    is. İfşa etmə, ifşa mahiyyətində olma

    Полностью »
  • İFTADƏ

    f.sif. [fars.] klas. Düşkün, mübtəla. Bu fəxr yetər kim mənə, iftadeyi-eşqəm; Sal başıma bir sayə hümayi-kərəmindən

    Полностью »
  • İFTADƏLİK

    is. Düşkünlük, mübtəlalıq. İftadəliyim gör, etmə ehmal; Rəhm et, bir əyaq ilə əlim al! Füzuli

    Полностью »
  • İFTAR

    is. [ər.] din. Oruc açma, oruc açdıqda yeyilən yemək. Xavərimsə bu gün oruc tutmuş olduğundan, axşam üçün iftar tədarükü görürdü

    Полностью »
  • İFTARLIQ

    is. din. İftar (oruc açma) üçün hazırlanan yemək(lər)

    Полностью »
  • İFTİXAR

    is. [ər.] 1. Fəxr, fəxr etmə. Bu gündən belə İran əhli öz millətləri ilə iftixara haqlıdır. Ü.Hacıbəyov

    Полностью »
  • İFTİXARLANMA

    “İftixarlanmaq”dan f.is

    Полностью »
  • İFTİXARLANMAQ

    f. İftixar etmək, fəxr etmək, qürrələnmək, öyünmək

    Полностью »
  • İFTİRA

    is. [ər.] Böhtan, şər. Xülasə, qalan yüz on beş kağız da bu məzmunda növnöv iftira və yalan. C.Məmmədquluzadə

    Полностью »
  • İFTİRAÇI

    is. İftira edən, böhtan atan, böhtançı

    Полностью »
  • İFTİRAÇILIQ

    is. Başqalarına şər atma, böhtan demə, böhtançılıq. İftiraçını ifşa etmək

    Полностью »
  • İGİD

    sif. Bir işdə, döyüşdə qoçaqlıq, cəsarət, qəhrəmanlıq, mərdlik göstərən; cəsur, qoçaq. İgid oğlan. İgid qız

    Полностью »
  • İGİDCƏ

    zərf Qəhrəmancasına, mərdanə, qorxmadan, igid kimi. İgidcəsinə çarpışmaq. İgidcə vuruşmaq. – Ah, adəmmi olmayan hünəri; Qorxmayın həp, igidcə qalxışın

    Полностью »
  • İGİDCƏSİNƏ

    zərf Qəhrəmancasına, mərdanə, qorxmadan, igid kimi. İgidcəsinə çarpışmaq. İgidcə vuruşmaq. – Ah, adəmmi olmayan hünəri; Qorxmayın həp, igidcə qalxışın

    Полностью »
  • İGİDLƏNMƏ

    “İgidlənmək”dən f.is

    Полностью »
  • İGİDLƏNMƏK

    f. Özünü igid kimi, qorxmaz kimi göstərmək

    Полностью »
  • İGİDLƏŞMƏ

    “İgidləşmək”dən f.is

    Полностью »
  • İGİDLƏŞMƏK

    f. İgid olmaq, cəsarətli olmaq, daha da ürəkli olmaq; igidlənmək

    Полностью »
  • İGİDLİK

    is. Qoçaqlıq, qəhrəmanlıq, rəşadət. Duman dağa pərdədir; Göydə deyil, yerdədir; Ağalıq dövlət olsa; İgidlik hünərdədir

    Полностью »
  • İGİDÖLMÜŞ

    sif. və is. dan. Qarğış, nifrin kimi işlənən sözdür

    Полностью »
  • İĞFAL

    [ər.] : iğfal etmək – qəflətə salmaq, qəflətdə buraxmaq; aldatmaq, fikrini yayındırmaq, yuxulatmaq. [Şah:] Zira dili çox itidir, yenə də sizi iğfal ed

    Полностью »
  • İĞTİŞAŞ

    is. [ər.] Qarğaşalıq, qarışıqlıq, hərc-mərclik. İstanbulda 31 martda vaqe olan iğtişaşın nəticəsidir ki, bütün Türkiyənin hər bir nöqtəsində bahalıq ü

    Полностью »