1. сущ. маса къачур затӀ; 2. прил. маса чӀаларай къачунвай, кьабулнавай (мес. гафар).
гл. нугъ. лагьай са гаф вичиз кьуна перт хьун, бейкеф хьун, экя хьун, гафуни кьун.
məch. 1. къачунваз (къачузваз) хьун; neftdən benzin alınır нафтӀадикай бензин къачузва; 2. кьунваз хьун (мес
прил. къачуз тежер, гъилик авун мумкин тушир, гуж акакь тийир; кӀеви; alınmaz qala къачуз тежер къеле
сущ. къачун (гъилик авун) мумкин туширвал; къачуз тежервал, кӀевивал.
сущ. къачун, къачунин кӀвалах, кьабул авун, кьабулун.
сущ. 1. гун-къачун, маса къачуз-маса хгун, алвер; 2. пер. кар, кӀвалах.
сущ. маса къачуз-маса хгуналди машгъул тирди, алверчи.
сущ. куьгьн. рах. хара (зар галай пекдикай хранвай цӀарцӀар гудай парча).
məch. куькӀуьрнаваз хьун; ккурнаваз хьун; цӀай (ялав) кутунваз хьун.
məch. 1. куткурнаваз хьун, чирнаваз хьун, вердиш хьуниз себеб хьун; // даданмишарнаваз хьун; 2. гъилив вердишарнаваз хьун, гъилик куткурнаваз хьун
гл. 1. куькӀуьрун, цӀай ягъун, цӀай кутун, цӀай куткурун, ккурун, ялав кутун; ocağı alışdırmaq къул куькӀуьрун; 2
гл. 1. куткурун, чирун, вердишрун, вердиш хьуниз себеб хьун; zəhmətə alışdırmaq зегьметдик куткурун; 2
гл. рах. гун-къачун, чеб-чпин арада къарардиз атун, къетӀ авун, гафар сад авун.
сущ. цӀай кьаз тун патал пичиниз ва я самовардин турбадиз вегьидай хъвалахъ, кагъаз ва мс. цӀай куткурдай затӀ
прил. вердиш хьанвай, ктканвай, акатнавай.
1. прил. фад цӀай кьадай, фад ккудай, фад куькӀуьдай; 2. сущ. рах. кирбит; пӀапӀрусдиз цӀай ядай алат (зажигалка)
прил. са куьнив вердиш хьанвай, са куьник ктканвай (акатнавай); адет авунвай, вердиш тир.
сущ. фад цӀай кьадай (кудай, куькӀуьдай) затӀунин гьал.
гл. куькӀуьнун, куькӀуьн, цӀай кьун, цӀай кьуна ккун; ocaq alışdı къул куькӀуьнна; * alışıb yanmaq а) цӀай кьуна ккун, ккун; б) ялавдин рангуна аваз н
сущ. 1. вердиш хьун; адет авун, куткун, акатун (мес. хъуник, пӀапӀрусдик); // пер. авсиятда хьун, гуьр хьун, вердиш хьун; 2
[ər.] прил. али (1. лап кьилин, лап кьиле авай, лап чӀехи (мес. идараяр); лап вини дережадин (мес. мектеб, тагьсил); 2
[ər.] сущ. клас. чӀехи менсеб (чин) авай кас.
[ər.] прил. 1. заха, жумарт, рикӀ чӀехи, намуслу, акьалтӀай хъсан (мес. кас, хесет, гьерекат); 2. куьгьн
сущ. рикӀин чӀехивал, рикӀин михьивал, жумартвал, захавал, мердвал; жумарт гьерекат.
[ər. ali və fars. gühər] прил. клас. чӀехи несилдикай тир, эсиллу, эсил-несеб авай, эсилзада.
[ər.] 1. сущ. алим; 2. прил. гзаф кӀелай, илим авай, малумат авай, дерин чирвилер авай (мес. кас).
[ər. alim və fars. ...anə] кил. alimcəsinə.
нареч. са алимди хьиз, алимдиз кутугай тегьерда.
[lat.] сущ. юр. алимент; aliment vermək алимент гун.
[ər.] прил. клас. кил. aliməqam.
[ər.] прил. клас. чӀехи чин (везифа, дережа) авай, еке мертеба авай.
[ər.] прил. клас. чӀехи менсеб авай, чӀехи везифадин (менсебдин) иеси тир.
сущ. 1. алимвал; 2. алимвилин; илимдин; alimlik dərəcəsi алимвилин дережа.
[ər. alim və fars. nüma] сущ. вичи-вич алим хьиз къалурдай, алим хьиз тухудай, алимдин жилдина гьахьдай кас (рахшанддалди); тапан алим
сущ. куьгьн. вичи-вич алим хьиз къалурун, алим хьиз тухун, алимдин жилдина гьахьун; тапан алимвал.
[ər.] прил. клас. вини дережа (чин) авай, чӀехи менсебдин иеси тир.
ALİŞƏN [ər.] прил. клас. 1. чӀехи баркалладин иеси тир, тӀвар-ван авай; 2. лап варлу, гзаф дамах гвай, чӀагай (мес
прил. али тагьсил авай, кьилин образование (чирвилер) къачунвай; кьилин школа акьалтӀарнавай.
[ər.] прил. клас. кьакьан, чӀехи.
[fr. əsli ər.] тех. хим. ализарин (минералрикай ва я набататрин дувулрикай расдай ранг ийидай затӀ).
[ər. “əlkühl” sözündən] сущ. алкоголь (1. спирт; 2. эрекь, спирт квай хъвадай затӀар).
алкоголизм (спирт квай затӀар гзаф хъун; хъуник акатун, хъуник куткун; пиянискавал).
прил. алкоголь (спирт) квай.
прил. алкоголь (спирт) квачир.
сущ. 1. алхиш, ккапар ягъун; // межд. баркалла, аферин; 2. фолькл. алхиш(ар).
гл. 1. ккапар (цӀапар) ягъун; 2. тебрик авун, тебрикун; 3. алхишун, гзаф бегенмиш хьун, тарифун, разивал къалурун
məch. 1. ккапар (цӀапар) ягъуналди тебрик авунваз хьун; 2. алхишнаваз хьун, бегенмиш хьанваз хьун.
[ər.] сущ. куьгьн. аллаф (техил, гъуьр, векь, ем ва мс. затӀар маса гудай алверчи); // аллафдин; allaf dükanı аллафдин туьквен, лабаз
сущ. куьгьн. аллафвал, аллафдин пеше.