ALIŞMAQ²
сущ. 1. вердиш хьун; адет авун, куткун, акатун (мес. хъуник, пӀапӀрусдик); // пер. авсиятда хьун, гуьр хьун, вердиш хьун; 2. куткун, даданмиш хьун, акатун (мес. сикӀ верчерик); 3. гъилив вердиш хьун.
гл. куькӀуьнун, куькӀуьн, цӀай кьун, цӀай кьуна ккун; ocaq alışdı къул куькӀуьнна; * alışıb yanmaq а) цӀай кьуна ккун, ккун; б) ялавдин рангуна аваз н
Tam oxu »I. f. 1. (yanmaq) to take* / to catch* fire; to blaze up; 2. məc. to take* fire, to flare up; 3. to kindle; asan ~ to kindle easily; Biz odunu alışdır
Tam oxu »ALIŞMAQ – SÖNMƏK Ümid onun gözündə; Gah alışır, gah da sönür (B.Vahabzadə). ALIŞMAQ – TƏRGİTMƏK Gülsənəm ilə Maro bir-birinə alışırdılar (S
Tam oxu »I ALIŞMAQ, YANMAQ, ALOVLANDIRMAQ, ODLANMAQ (od tutub yanmaq) II alışmaq bax öyrəşmək
Tam oxu »ALIŞMAQ I f. Odlanmaq, alovlanmaq, od tutub yanmaq. Alışsa yerlər də, yansa göylər də; Ölümdən qorxmarıq sən olan yerdə (S
Tam oxu »1 глаг. 1. воспламеняться, воспламениться, зажечься, загореться. Neft və benzin tez alışır нефть и бензин легко воспламеняются, ocaq alışdı костёр заг
Tam oxu »f. 1) allumer (s’) ; enflammer (s’) ; attiser (s’) ; embraser (s’) ; passionner (se) ; 2) accoutumer (s’) ; habituer (s’) ; familiariser (se) avec qch
Tam oxu »f. 1. Öyrəşmək, vərdiş etmək, adət etmək. Soyuğa alışmaq. Papirosa alışmaq. Zəhmətə alışmaq. – Ata hər gün gedər işə, çalışar; Nə qədər zəhmət olsa da
Tam oxu »f. Odlanmaq, alovlanmaq, od tutub yanmaq. Ocaq alışdı. Benzin qabı birdən alışdı. Taya ildırımdan alışdı
Tam oxu »1. загораться, запылать, воспламеняться; 2. привыкать, привыкнуть, приучиться, приучаться, свыкаться, свыкнуться, освоиться;
Tam oxu »