шаир. кил. ahugözlü.
прил. шаир. жейрандин вилер (килигунар) авай, ири ва иер вилер авай (руш, дишегьли).
прил. шаир. жейрандин къекъуьнар авай, иер къекъуьнар авай (клас. гуьзелдин эпитетрикай сад).
межд. ах, агь (1. тажубвал, мурад, цӀигелвал, гьасрет ва мс. гьиссер къалурдай гаф; гагь-гагь тикрар формада “ах! ах!” хьиз кӀвалахарда; 2
сущ. ах-тфу, тфу авун (гун), балгъан гъун.
сущ. ах-уф, угь-цӀугь, айхь-уйхь, гьайиф чӀугун, суза авун; ax-uf eləmək ах-уф авун, угь-цӀугь авун, суза авун
кил. ah-vay.
прич. 1. авахьзавай (кил. axar 1); 2. пер. хумар (мес. вилер); ** axan ulduz цавай зарбдаказ чилел аватдай, аватдамаз гзаф экв гудай са гъед
1. прил. авахьзавай, авахьна физвай (мес. яд, вацӀ); 2. сущ. авахьзавай (авахьна физвай) пад (мес. цин); çayın axarı ilə getmək вацӀ авахьзавай патахъ
сущ. 1. иер акунар авай кьуд пад ачух чка; вили кьадай чка, вилиз аквадай кьван чка, панорама; акунар; 2
прил. иер акунар авай, кьуд пад ачух (мес. чка).
прил. 1. хуьс. гьерекат ийидамаз гьавадин манийвал тӀимиларун патал тайин са кӀалубда раснавай (мес. автомобиль, самолёт); 2
сущ. 1. къарарсузвал, дурумсузвал, фад-фад дегиш хьун (мес. кӀвалахдарар); 2. пер. кутугайвал, кьурвал, туькӀвейвал, дуьзгуьнвал (мес
кил. ağça.
кил. ağçasız.
icb. авадариз тун, авахьиз тун (мес. яд).
кӀус. эхир, хир (эвел лагьай фикир тестикьарун, са затӀ субут авун ва я гафунин мана гужлу авун паталди лугьуда; гагь-гагь наразивал, инкарвал, туьнбу
прил. 1. авахьдай; жими (мес. затӀар); 2. пер. дуьзгуьн, цӀалцӀам.
кил. axarlıq.
сущ. авахьун. авахьунухь.
сущ. 1. зарбдиз авахьзавай яд; сел; // физвай яд; яд физвай пад; // авахьун; 2. симина электротокдин гьерекат; 3
нареч. сел хьиз сад-садан гуьгъуьнал алаз, ара датӀана; десте-десте.
сущ. хуьс. авахьзавай затӀунин (мес. цин, гьавадин) къуват, физвай пад ва мс. чирун патал прибор.
сущ. 1. са патахъ гьерекат ийизвай яд, гьава ва я электрикдин ток; 2. цихъ галаз санал атана кӀватӀ хьанвай затӀар, ци вичихъ галаз гъайи затӀар
прил. авахьун авай, яд авахьдай чка авай (мес. вир).
сущ. 1. эхир; эхир кьил, куьтягь жезвай чка; yolun axırı рекьин эхир; 2. эхир, гуьгъуьн кьил, кьулухъ пад, нетижа; 3
нареч. эвел-эхир, фад-геж, мутӀлакь.
прил., сущ. рах. эхир-ухур, эхир; // амай-амачирди, аламукьайди, амайди.
нареч. 1. эхирда; виридалай кьулухъ; 2. эхир; эхирдай, лап эхирда, эхир кьиляй, нетижада.
кил. axırda 2).
Kİ эхир хьи, къаят.
прил. 1. эхиримжи; 2. къетӀи, акьалтӀай, атӀай (мес. гаф).
прил. 1. эхир авачир; и кьил-а кьил авачир, сергьят авачир; акьалтӀ тийир, куьтягь тежер; 2. нетижасуз
сущ. 1. и кьил-а кьил авачирвал, сергьят авачирвал; эхир тахьун; 2. нетижасузвал.
сущ. рах. эхирзаман, дуьньядин эхир; къиямат.
сущ. авахьун, авахьунухь, авахьунин тегьер (мес. вацӀун).
гл. 1. авахьна (атана) санал кӀватӀ хьун, атун; авахьун (мес. яд, сел); 2. пер. (гзафбур санал) кӀватӀ хьун, сел хьиз фин (атун); къвез алтӀушун (инса
кил. axdırmaq.
гл. 1. авадарун; авахьуниз себеб хьун (мес. гьекь, яд); göz yaşı (gözlərinin yaşını) axıtmaq вилин накъвар авадарун, шехьун; 2
гл. тӀимил-тӀимил авадарун, цун, ичӀирун (жими затӀ).
кил. axızdırmaq.
[ər.] сущ. дин. эхират, ахират (гуя инсанар кьейидалай кьулухъ фидай кьвед лагьай ва эбеди дуьнья).
сущ. 1. эхиратдиз талукь тир; эхиратдин; 2. диндиз вафалу хьуналди ва вичин амалралди эхират къазанмишнавай кас
прил. дин. эхиратсуз, динсуз, имансуз, гунагькар.
[ər.] ара гаф эхир(да), нетижада, кардин эхирда, эхир кьиляй, лап эхирда.
гл. 1. авахьун; çay axır вацӀ авахьзава; qab axır къапунай авахьзава; 2. пер. атун (къуват, шадвал ва мс
прил. ахмакь, сефигь, акьулсуз, кӀамаш; axmaq adam ахмакь кас; // са манани авачир, манасуз, буш (гаф, гьерекат, кар ва мс
нареч. ахмакь-ахмакь, ахмакьдаказ (мес. хъуьруьн).
нареч. ахмакьдаказ, ахмакьвилелди, акьулсуздаказ.
гл. ахмакь хьун, сефигь хьун, акьул квадарун, гъед фин; // ахмакь кар (гьерекат) авун, ахмакь-ахмакь гафар рахун