гл. 1. дасмалдив михьун, кьуру авун (мес. гъил, ччин, жендек); дасмал ягъун, дасмалдай акъудун (мес. истиканар); 2
[fars.] сущ. къат; комплект; iki dəst paltar кьве къат пекер.
къат-къат (мес. пекер); гзаф-гзаф, къужах-къужах, хара-хара (мес. къаб-къажах).
[fars. dəst və ər. xətt] сущ. 1. са касди вичин гъиливди (хатӀуналди) кхьенвай кхьинар; 2. пер. савад
[fars.] сущ. куьгьн. 1. теспачавал, тади акатун, талаш акатун, азаб, чалухун; dəst-paça olmaq теспачавал акатун, азабдик акатун, гъалаб акатун, талаш
[fars.] сущ. 1. десте, группа; кӀеретӀ, гапӀал, кӀватӀал; 2. луж (мес. дурнайрин); 3. типӀих; кӀунчӀ (мес
[fars.] сущ. ттум; гъил (са затӀунин, мес. мишердин, рикӀинин ва мс. гъили кьадай чка).
[fars.] сущ. куьгьн. йифен ва я йикъан сятдин цӀикьвед.
нареч. 1. десте-десте, дестейралди, кӀеретӀ-кӀеретӀ, гапӀал-гапӀал, кӀватӀал-кӀватӀал; 2. луж-луж.
кил. dəstəbaşı.
кил. dəstəbaşılıq.
сущ. дестедин (кӀеретӀдин) кьил (чӀехиди).
сущ. дестедин (кӀеретӀдин) кьиле акъвазун, дестедин кьил хьун, дестедиз чӀехивал авун.
[fars.] прил. дестебаз, вичин пад хуьдай инсанрикай десте (кӀеретӀ) туькӀуьрна са кар, фикир вилик тухуз алахъдай кас (пис манада)
сущ. дестебазвал, десте (кӀеретӀ) туькӀуьрун, са десте хьана са карда амайбруз рехъ тагун (пис манада)
[fars.] нареч. дестеба-десте, десте-десте.
сущ. дестечи (дестедик квайди ва я десте (кӀеретӀ) туькӀуьрнавай кас).
[fars.] сущ. 1. кил. dəstə²; // гъиле кьадай пай (мес. телефондин); гъил (мес. чхрадин); 2. дестек, херек, стун (кӀарасдин ва я мс
гл. 1. дестек къекъягъун (кутун, ягъун, гун); 2. пер. дестек гун, куьмек авун, кьулухъ акъвазун, пад (тереф) хуьн
məch. 1. дестек ганваз (кутунваз, янваз, къекъянаваз) хьун; даях ганваз хьун; 2. пер. дестек ганваз хьун, куьмек авунваз хьун
icb. дестек кутаз (яз, къекъягъиз) тун (гун).
прил. ттум квай, гъиле кьадай чка авай (мес. гапур).
прил. дестек ийиз жедай, дестек хкатдай (мес. кӀарас).
прил. ттум квачир; гъиле кьадай чка (гъил) авачир (мес. рак).
гл. 1. кӀунчӀ авун, типӀих авун, кӀунчӀ хьиз кӀватӀун (мес. техилдин кьилер); 2. десте авун; десте тир гъалдиз гъун; 3
гл. кӀунчӀ авун, кӀунчӀ кутӀунун, десте кутӀунун.
гл. 1. элкъв. десте тир гьалдиз атун, санал кӀватӀ хьун, сад хьун; 2. məch. десте тир гьалдиз гъанваз хьун, десте-десте хьанваз хьун
qarş. десте тир гьалда кӀватӀ хьун, десте-десте (кӀеретӀ-кӀеретӀ) са чкадал кӀватӀ хьун; дестейриз (кӀеретӀриз) пай хьун, кӀватӀал-кӀватӀал (группа-гр
кил. dəstələtmək.
icb. дестейриз (кӀеретӀриз) ччара ийиз тун (гун).
гл. ттум квай, гъиле кьадай чка авай.
[fars.] дин. дастамаз, дастамаг; dəstəmaz almaq дастамаз къачун (кпӀунилай ва я кьуръан гъиле кьадайдалай вилик гъилер-кӀвачер чуьхуьн)
прил. дин. дастамаз гвай, дастамаз къачунвай.
сущ. нугъ. елкенар хкаждай еб (елкенар алай гимидин).
сущ. десте (группа) яз авур кӀвалахдиз гудай зегьметдин гьакъи.
гл. улама, десте, нирх (туьрездин гъиле кьадай чка).
[fars.] кил. dəsgah.
кил. dəst-xətt.
[fars.] сущ. муз. мугъаматрикай садан тӀвар (Азербайжанда ва Иранда).
[ər.] 1. кил. dava; 2. куьгьн. кил. teorem; ** dəva vəkili куьгьн. кил. advokat.
[fars.] клас. дарман, дава (кил. dava); dəva etmək дарман авун; кил. dava (dava etmək).
[ər.] кил. davam.
[ər.] кил. davat.
сущ. лавар, деве; ikihürgüclü dəvə кьве мандав алай лавар; // лавардин, деведин (мес. йис, нек); // лаваррин, девейрин (мес
сущ. нугъ. ахвар тахьанвай, ахвар авачир (ксуз тежер) кас; səhərə qədər dəvəcər olmaq экуьналди ксуз тахьун
сущ. зоол. тур (чил) хьтин лувар квай гьашаратрин несилдикай, гзаф еке тушир са пепе.
сущ. лаварбан, девечи; ya dəvə ölər, ya dəvəçi. Ata. sözü я лавар рекьида, я лаварбан.
сущ. лаварбанвал, девечивал.
сущ. бот. ламра япар; тӀенгир; // тӀенгирдин.
сущ. зоол. къацу рангунин, яргъи кӀвачер квай са пепе.