сущ. 1. ттварар алачирвал (авачирвал), ттварар тахьун ва я тӀимил хьун (техилра); 2. ттвар авачирвал, емсузвал, ттвар тахьун (мес
DƏNTƏMİZLƏYİCİ прил., сущ. тех. ттвар михьдай (машин ва мс.).
DƏNTUTUCU сущ. тех. ттвар михьдай машиндин ва техил гатадай комбайндин ттвар (техил) зибилрикай ва самарикай чара ийидай пай
прил. зоол. ттвар недай; dənyeyən quşlar ттвар недай къушар (мес. верч, лиф, нуькӀ ва мс.).
[fars.] сущ. муз. тар ва я кеменчидал тамамардай мугъаматрин сифте кьил.
сущ. куьгьн. къазанжи, менфят.
прил. куьгьн. къазанжи авай, менфятлу.
сущ. нугъ. хъуьтӀуьн емдин игьтият (мал-къарадин).
[fars.] сущ. гъвечӀи рак; // варарин гъвечӀи рак.
[fars.] прил. гьаят-гьаят (кӀвал-кӀвал, рак-рак) къекъведай, авара; кӀвал-югъ авачир, кӀваливай-къавай хьана гьакӀ гьатнавай, къекъвечи; // dərbədər d
[fars.] сущ. 1. куьгьн. гирве, дар рехъ (дагъда); дере; 2. Иранда дар куьче; ** dərbənd olmaq майилвал авун, бенд хьун
сущ. дербенди (Дербент шегьердин тӀварцӀикай) (1. цпицӀрин сорт (ири, шуьруькьуьм дад квай); 2. Азербайжан халкьдин кьуьлдай макьамрикай садан тӀвар)
сущ. чӀехи варарик жедай гъвечӀи рак.
[ər.]: dərc edilmək (olunmaq) чап авунваз хьун (газетда ва мс.); dərc etdirmək чап ийиз тун (гун), чапиз тун (газетда ва мс
[fars.] сущ. дерт (1. гъам, гъусса, рикӀин тӀал, руьгьдин азаб, азият; // фикир; къайгъу; 2. тӀал, азар; 3
[fars.] сущ. дерт-бала; дердериз, къайгъудиз себеб жедай гьал; азият гудай ва я кичӀе жедай са кар; // азар манада
[fars.] сущ. куьгьн. рикӀин дерт, сир.
[fars. dərd və ər. əzab] дерт-азаб; кил. dərd-qəm.
прил. дертлу, азиятлу, азаблу, азаб ва азиятривди ацӀанвай.
кил. dərd-qəm.
[fars.] сущ. дерт-гъам, гъам, гъусса.
прил. дерт-гъам авай, дертлу, гъамлу.
[fars. dərd və ər. qüssə] кил. dərd-qəm.
кил. dərd-qəmli.
сущ. масадан дердиникай (гьалдикай) хабар кьадай, масадахъ рикӀ ккудай ва адаз куьмекдай кас.
сущ. масадан дердиникай (гьалдикай) хабар такьар, адаз куьмек тийир кас.
прил. дертлу, азарлу, хесте, начагъ, хенек, зайиф; dərdəcər olmaq дердини кьун, азарди кьун.
[fars.] сущ. дерт-сер, кьилин тӀал, дерт, къайгъу.
прил. гзаф дерт (къайгъу) авай, дертлу.
кил. dərd-dil.
[fars. dərd və ər. hal] сущ. клас. кил. дерт-гьал; кил. dərd 3).
[fars.] сущ. клас. дерт-сер, кьилин тӀал, азият, нарагьатвал, къайгъу; // дерт-гъам, къайгъу, фикир; dərd(i)-sər çəkmək дерт-сер чӀугун, нарагьат хьун
кил. dərdmənd.
icb. атӀуз тун, масадав атӀуз гун (мес. ичер).
[fars.] сущ. дерт чӀугвазвай(ди), дерт авай(ди); дертлу(ди).
прил. дертлу ийидай, дертлу хьуниз, азаб чӀугуниз себеб жедай, дерт артухардай; дерт гудай.
кил. dərdlətmək.
гл. 1. дертлу хьун, дердини кьун, дерд чӀугун, зарул хьун; 2. пер. рах. вульг. къанихвилелди тӀуьн, гьажун
qarş. (сада-садаз) дердер ахъаюн, дердер гьялун; кьил-кьилиз яна ихтилатун.
гл. дердиник кутун, дерт гун, дертлу авун, заруларун.
прил. дертлу (1. дерт (гъам) авай; 2. сугъулвал квай, зарул (мес. мани); 3. сущ. дерт авайди, дертлуди; 4
нареч. дертлу-дертлу, зарул-зарул; ккуз-ккуз (мес. шехьун).
сущ. дертлувал, дертлу касдин гьал.
[fars.] сущ., прил. клас. 1. рикӀе дерт авай(ди), дертлу(ди); 2. масадан дердиникай хабар кьадай(ди), къайгъуда амукьдай(ди); // пер
прил. дертсуз, са дертни (къайгъуни) авачир; // сущ. дерт авачирди, дертсузди.
прил. дерт-гъам авачир, са къайгъуни авачир.
сущ. дертсузвал, са дертни авачир гьал.
кил. dərd-bəla.
клас. кил. dərd-qüssə.