кил. kilsə.
прил. рах. кьилди, азад; вич-вичин ихтиярда авай; // нареч. вичин рикӀиз кӀанивал.
[fars.] сущ. 1. кьил, келле; кьилин кукӀуш, кичегь; kəllə vurmaq кьилив ягъун; // кьилин, келледин (мес
[fars.] сущ. келлечарх (нафтӀадин буругъра).
сущ. рах. 1. келлечархунал кӀвалахдай фяле; 2. гзаф кьакьан чкайра кӀвалахиз алакьдай фяле, устӀар.
прил. 1. махарик квай вил(ер) келледа авай аждагьан, дев, балкӀан, кускафтар ва мс.; 2. пер. фад хъел къведай, фад вич-вичяй акъатдай, кьантӀар мукьва
сущ. рах. фад хъел къведай касдин хесет; хъел атун.
гл. 1. кьилив (келледив) ягъун, кьилер сад-садаз ягъиз кукӀун; 2. пер. кьасухдай инжиклу авун.
1. qarş. сада-сад келлейрив ягъун, кьил-кьилиз ягъун, кьилер сада-садаз ягъиз кукӀун; 2. кил. kəllələmək 2)
прил. рах. зар. кьил авай, акьуллу.
сущ. 1. рамкадин вини кьилер галкӀурдай куьруь кӀарас, къилин кӀарас; 2. са затӀунин вини кьил, вини пай; кьил; 3
нареч. 1. кьилихъди; кьилинбацар; кукухъ(ди), терсина; stəkanı kəlləmayallaq qoymaq истикан кукухъ эцигун; kəlləmayallaq aşmaq (gəlmək) кьилихъди фин
[fars.] сущ. 1. кьил-кӀвач, кьилни кӀвачер (хпен, цӀегьрен); 2. ашп. гьабурукай чрай жими хуьрек.
kəlləbəkəllə gəlmək кил. kəllə (kəllə-kəlləyə gəlmək).
[ər.] сущ. гаф; келима; ибара; kəlmə(si)-kəlməsinə кил. kəlməbəkəlmə; kəlmə(yi)-şəhadət (lailahə illəllah, Məhəmmədün-rəsullüllah) дин
нареч. гаф-гаф, гафба-гаф, гьар гаф чарадаказ (мес. гафладун, лугьун, рахун).
нареч. гафун кьилиз; фад-фад.
нареч. гафба-гаф, гаф-гаф, сад-сад, гафаралди (мес. кӀелун, кхьин).
прил. ...гафунин, ...гафуникай ибарат тир; beş kəlməlik məktub вад гафунин ччар.
сущ. нугъ. ири къамбук (кесек), кӀамбур, сант (накьвадин).
прил. нугъ. ири къамбукар (кесекар) авай, кӀамбурар (сантар) авай.
сущ. къенердин ракьар (кьенердин балкӀандин сиве твадай пай, ракь).
[fars.] прил., нареч. 1. тӀимил; кими; эксик; kəm etmək (qılmaq) куьгьн. тӀимил авун, тӀимиларун, кими авун, эксикарун; kəm gəlmək эксик атун, эксик х
[fars.] рах. 1. са пешеда, са кар ийидамаз лазим къведай алатар-зереъатар (санал); 2. яракь, яракьар
[fars.] нареч. тӀимил-тӀимил, яваш-яваш, аста-аста.
[fars. kəm və ər. kəsr] сущ. кими (агакь тийизвай) жигьет, нукьсан, рехне; кимивал; // прил. кими, агакь тийивай (мес
прил. кимивилер авай (квай), нукьсанар авай (квай).
[fars. kəm və ər. əql.] прил. акьулдикай кими, акьул тӀимил авай, акьулдиз кьери, акьулдикай зайиф.
сущ. акьулдикай кимивал (кьеривал), акьулдин тӀимилвал; кӀамайвал, кимивал.
кил. kamal; // kəmali-diqqətlə там дикъетдивди, акьалтӀай дережа дикъетдивди; kəmali-qayda ilə вичин къайдада, тамамвилелди
кил. kamalınca.
кил. kaman.
кил. kamandar.
[fars.] прил, куьгьн. ужуз, мас (къимет) авачир, багьа тушир, тӀимил къиметдин (мес. ппек).
[fars.] прил. бахт авачир, бахтсуз.
сущ. бахт тахьунухь, бахтсузвал.
[fars. kəm və ər. cürət] прил. рикӀ (жигар) авачир, рикӀ ажуз, кичӀе, жуьрэтсуз.
сущ. рикӀ ажузвал, жуьрэтсузвал, кичӀевал.
[fars.] кил. malakeş 2).
сущ. нугъ. кӀаник чене куьруь (мес. кӀел).
1. сущ. агакь тийизвай (кими) пай, затӀ; 2. прил. бегьем тушир, там тушир, зуракӀ (мес. варз); kəmçik parça кирс авай парча (кьил кьилел гъана къатдам
[fars. kəm və ər. etibar] прил. ихтибар алачир, ихтибар ийиз тежер, ихтибарсуз.
[fars. kəm və ər. etiqad] прил. клас. тӀимил инам авай, инам авачир, инамсуз.
[ər.] сущ. инамсузвал.
[fars. kəm və ər. etina] сущ. дикъетсуз, дикъет тагур, фикир тагур.
сущ. дикъетсузвал, фикир тагун.
[fars. kəm və ər. ədəb] прил. эдеб авачир, эдебсуз (мес. аял).
сущ. эдебсузвал, тербиясузвал.
сущ. 1. кемен, гьалкъа; тӀвал, багъ, хангакӀ; // kəməndə düşmək а) кеменда гьатун (балкӀан ва мс.); б) пер
сущ. кемен гвай, гъуьрче гьайванар (балкӀанар) кемендалди кьадай кас.