сущ. 1. бади, тарелка, бушкъаб; 2. гъвечӀи цурун сини.
прил. бади (гъвечӀи сини) хьтин, бадидиз (гъвечӀи синидиз) ухшар; элкъвей, керкил.
[fars.] сущ. тӀимил кьван алукӀнавай, кӀвалахарнавай, тӀимил кьван куьгьне тир, цӀийи тушир (мес. кӀвачинкъапар, гам)
[fars.] сущ. гъвечӀи мес, бажгъан.
[yun.] сущ. нимфа (къадим грекрин мифологияда-махарик: ттамара, булахра ва мс. яшамиш жедай тӀебиатдин илагьеяр)
[fars.] сущ. куьруь кӀурт, жанду (хилер галачир, винелай алукӀдай, дишегьлийрин ппек).
прил. жанду алай, жанду алукӀнавай.
сущ. лайлай, кьепӀинин мани.
[ər.] сущ. 1. алакъадарвал, алакъалувал, талукьвал; 2. кьве затӀунин арада ухшарвал, къияс; nisbət vermək (eyləmək) гекъигун, ухшарун, сад-садав кьун
[ər.] нареч. гекъигай(ла), кьур(ла); килигай; bu otaq o birisinə nisbətən kiçikdir и кӀвал муькуьдаз килигай (муькуьдав кьурла) гъвечӀи я
1. кил. nisbətən; 2. ...килигна.
прил. гекъигун патал тир, къияс ва гекъигуналди тир, масабрув гекъигай (кьур), масабруз килигайла тир; маса са затӀунал (шараит, везият ва мс
сущ. гекъигуналди тир затӀунин гьал, относительность.
[ər.] сущ. са пай, зур.
сущ. са затӀуникай рикӀе амукьдай наразивилин гьисс, рикӀин тӀал, гъам, дерт; nisgil eləmək вичиз дерт авун, гъамлу хьун, гъарикӀ хьун; ** ürəyində ni
гл. гъамлу хьун, дертлу хьун, гъарикӀ хьун.
прил. рикӀе дерт (тӀал) авай, гьамиша дерт (гъам) чӀугвазвай, дертлуз аквадай; гъамлу, дертлу (мес. руш); гьасретдив ва дердерив ацӀай; гъарикӀ, ккуда
[lat.] сущ. нистатин (антибиотикрин группадикай дарман).
[ər.] сущ. куьгьн. дишегьли.
[ər.] клас. рикӀелай алатун (алудун); nisyan olmaq рикӀелай алатун.
сущ. 1. аламаз (гьечеда, нагъд пул тагана) къачун ва я маса гун; // гьа жуьре къачур затӀ ва я аламаз (гьечеда) къачур ва маса гайи затӀунихъ хгун лаз
[fars.] сущ. кил. neştər.
[fars.] сущ. лишан (1. гел; эсер; güllə nişanı гуьлледин лишан (гел); nişan qoymaq лишан эцигун, лишан авун; nişan vermək лишан гун, къалурун, тӀвар г
сущ. лишанбазвал (кил. adaxlıbazlıq); // лишан гунин (къачунин) кӀвалах; лишанбазвилин (мес. адет).
сущ. лишанчи (1. хъсан лишан (туьш) кьадай, туьш (лишан) кьур чка ядай устӀар; снайпер; 2. воен. цӀай хкадардай яракь гвай ях аскер; // прил
сущ. лишанчивал, хъсан лишан кьунин (ягъунин) устӀарвал; снайпервал.
1. кил. nişan (1,2); 2. сущ. лишан, чешне; 3. сущ. кьенвай касдилай аламай мирас, эвлед, затӀ манада
[fars.] сущ. 1. кил. nişan 2); 2. къаравул, лишан (тфенгдин луьледин кӀуфал жедай); 3. лишан эцигнавай (тунвай, акӀурнавай) чка
гл. 1. лишан авун, лишан эцигун (тун); 2. лишан кутун, тупӀал кутун, тӀвар ягъун; 3. лишан кьун, туьш кьун, лишандиз къачун
кил. nişanlamaq 2).
məch. 1. лишан эцигнваз (авунваз) хьун; 2. лишан (тупӀал) кутунваз хьун, тӀвар янваз хьун.
гл. лишан кутаз тун (гун), тупӀал кутаз тун, тӀвар яз тун.
прил. 1. лишан (тупӀал) кутунвай, тӀвар янвай, адахли; 2. лишан алай; хурал лишан алкӀурнавай (мес. аскер)
прил. лишан алачир, са лишанни (гелни, кьацӀни) алачир.
[fars.] сущ. крахмал; kartof nişastası картофдин крахмал; // крахмалдин.
гл. крахмал ягъун, крахмалдал вегьин (чуьхвей перем ва мс. тӀарамдиз акъвазун патал).
məch. крахмал янваз хьун, крахмал квай це ттунваз хьун.
прич. крахмал янвай, крахмалдал вегьей, крахмал квай це ттур.
прил. 1. крахмал янвай, крахмал алай, крахмалдал вегьенвай, крахмал квай це ттур; 2. крахмал квай.
прил. 1. крахмал ягъун тавур, крахмалдал вегьин тавур, крахмал алачир; 2. крахмал квачир.
[ər.] сущ. 1. рахун (фикир гафаралди лугьунин алакьун); рахунин тегьер; // рахунин (мес. органар); 2
[ər. nitq və fars. ...pərdaz] сущ. хъсан рахаз алакьдай, хъсандиз рахадай, халкьдин вилик экъечӀна рахунал рикӀ алай
[yun.] мед. нитроглицерин (ивидин дамарар гегьеншардай дарман).
[lat.] прил. жив авай, къайи, мекьи (мес. гьава).
[ər.] сущ. векилвал, найибвал.
[fars.] сущ. клас. 1. минет, хагьиш, минетун, мергьямет кӀан хьун; niyaz etmək (qılmaq) нияз авун, минетун, мергьямет кӀан хьун; 2
вучиз? тӀа? ккуьз? вуч себебдалди? (суалдин тӀв.-эв).
[canlı dildə “leysan” şəklində işlənir] сущ. 1. апрель; // апрелдин; niysan yağışı апрелдин марф; 2. апрелдиз къвадай марф; чӀух, юргъ
[ər.] сущ. 1. ният, макьсад, къаст; niyyət etmək (eləmək, qoymaq) ният авун, са кар авунин къастуна хьун; niyyəti yerinə gəlmək (baş tutmaq) ният кьил
[ər.] сущ. низам (1. къайда, тартиб; nizama düşmək низамда гьатун, къайдада гьатун, чкада гьатун; nizama salmaq низамда ттун, къайдада ттун; 2