кил. dırmanmaq.
сущ. 1. гъар; 2. цуьруьгъуьл.
сущ. цуьруьгъулчи, цуьруьгъуьлдалди кӀвалахзавай кас.
гл. 1. х.м. гъар гун; гъар алтадна михьивун, къамбукар кукӀварун, дуьзарун; 2. цуьруьгъуьл ягъун (алтадун)
məch. гъар (цуьруьгъуьл) алтадна михьивунваз хьун, дуьзарнаваз хьун.
кил. dırnaqşəkilli.
сущ. 1. кек (инсандин, балкӀандин, калин ва мс.); dırnaq kəsmək кикер атӀун; 2. къармах (къушарин); 3
прил. рах. тӀварцӀиз лайих тушир, гьакъикъи тушир, тапан, тупӀал (мес. алим).
сущ. гьайванрин кикериз акъатдай азар.
сущ. 1. гъвечӀи кек; 2. пешинин къвердавай гуьтӀуь жезвай пай.
сущ. рах. чурчӀур (кикен маядик ирин акатдай азар).
гл. 1. чухун (кикеривди, къармахривди); цӀарх авун (кикеривди чухвана); 2. чалун, кьечӀягъун, эгъуьнун (кикеривди, къармахривди ччил ва мс
qarş. (кикеривди) сада-сад чухун, кикерал (чухуниз) акъатун.
прил. 1. кикер авай, кикер алай (мес. гьайванар); 2. пер. рах. викӀегь, гьунар авай, алакьдай; // пер
гз. зоол. кикеринбур (кикер авай мамар квай гьайванрин десте).
прил. кек (ва я кикер) алачир (авачир) ва я кек алатнавай (мес. тӀуб).
прил. кикез ухшар, кикен кӀалуб авай.
сущ. кикер атӀудайди (алат).
сущ. къец, къецихъ пад.
сущ. къец, чуьл.
DIZZ təql. 1. пӀуьуь; цӀизз; чӀижж (чӀижери, тӀветӀвери ва я ргазвай сумавурди акъуддай ван); 2. жижж (садак хъел, ифин кутадамаз лугьудай гаф)
гл. рах. шуткьун хьун, цӀвехун, арадай акъатун, кичӀе хьана катун.
гл. цӀизз авун (мес. сумавурди).
сущ. цӀизздай ван.
сущ. нугъ. хъач экъечӀ тийир, магьсул тагур чка.
кӀус. де, ди; гьан (буйругъ, хагьиш, тажубвал, наразивал къалурдай кӀус); di, tez ol! де фада!; ** di gəl, di gəl ki
[yun.] мед. диабет; // şəkər diabeti шекердин диабет, шекердин азар (кьери цик ва ивидин шекер гзаф хьуникай арадал къведай азар)
прил., сущ. мед. диабет квай (авай), шекердин азар квай (кас).
[yun.] лингв. 1. диалект, нугъат; 2. нугъатдин, диалектдин (кил. dialektal).
[yun.] диалектика.
[yun.] прил. диалог (литературадин эсерда кьве касдин ихтилат формада кхьенвай пай).
[yun.] мат. диаметр (кругдин юкьвай фена ам барабар кьве патахъ пайзавай дуьз цӀар).
сущ. 1. кӀан (гьуьлуьн, фурун, къапунин, ттаран, япун ва мс.); çıraq öz dibinə işıq salmaz. Ata. sözü лампади вичин кlаниз экв гудач; // къерех, къвал
[fars.] сущ. клас. диба, хара (зерлу гиширар авай ва я цуьквер алай пекдин парча); // прил. дибадин, дибадикай цвайи
[fars.] сущ. лит. 1. виликра: ктабдин сифте кьил, сифте ччарар (къизилдин целди дамах ганвай); 2. сифте кьил, гьахьун
сущ. тфенгдин къундахдин хурал эцигдай гьяркьуь пай, кӀан.
сущ. чуква, гетӀе (цуьквер ва мс. цадай).
прил. чуква хьтин, чуквадиз (гетӀедиз) ухшар.
прил. кӀанелай экъечӀнавай (хел алачир берт, тӀвал, цуьрц, кӀачӀичӀ).
прил. (афнидин ва мс.) кьенцӀин кӀаняй (чилиз мукьва паюни) кьадай магьсул (мес. афнияр).
сущ. х.м. набататрин кӀанер накьвадивди ацӀурдай, накьв гудай алат ва мс.
сущ. 1. чӀехи такӀв (къагьве гатадай); 2. гъвечӀи фур (прунз, къуьл гатун патал эгъуьннавай).
сущ. нугъ. теспягьрик жедай яргъишуькӀуь хат.
прил. кьулу кӀан квай, кӀан кьулу тир.
прил. кӀан квай (мес. бочка).
сущ. кӀан (кӀан квай затӀарин).
сущ. хуьс. кӀан (деринвал) алцумдай прибор (гьуьлуьн, вацӀун, вирин).
прил. 1. кӀан квачир (мес. ведре); 2. пер. кӀан авачир, кӀан таквар, гзаф дерин; 3. пер. эхир авачир; и кьил, а кьил авачир, кӀан квачир (мес
[fars.] сущ. клас. 1. дидар, ччин, акунар (къецепатан); // ччин, сумра; вилер (гуьзелдин гьакъинда); 2
icb. 1. чӀун-чӀун ийиз тун, гъал-гъал ийиз тун; кек яз тун (сариз); 2. кӀуфувди (къармахривди, сараривди) пад-пад ийиз тун, кӀус-кӀус алудиз тун (якӀа