I сущ. мебель (предметы комнатной обстановки). Mebel dəsti комплект мебели, yumşaq mebel мягкая мебель II прил
сущ. мебельщик (мастер, изготовляющий мебель)
сущ. работа, профессия мебельщика
сущ. изготовление мебели; мебельное производство
сущ. от глаг. mebelləmək, меблировка, меблирование
глаг. меблировать (обставлять, обставить мебелью)
прил. меблированный, с мебелью. Mebelli otaq меблированная комната
I прил. мебельно-сборочный. Mebelyığma kombinatı мебельно-сборочный комбинат II сущ. сборка мебели
сущ. медаль: 1. знак отличия в виде металлического предмета с каким-л. рельефным изображением и надписью, выдаваемый за особые заслуги или трудовые по
сущ. медалист: 1. тот, кто получил медаль за отличные успехи при окончании учебного заведения, в спорте
сущ. 1. награждённый медалью 2. с медалью
I сущ. медальон: 1. ювелирное изделие в форме овальной или круглой коробочки, в которую вставляется какое-л
прил. с медальоном
сущ. медиа (средства массовой информации); масс-медиа
I сущ. мат. медиана (прямая, проведённая от вершины треугольника к середине противолежащей стороны). Median çəkmək провести медиану, medianların kəsiş
сущ. муз. медианта (обозначение аккордов, отстоящих на терцию вверх или вниз от тоники, т. е. расположенных на III и VI ступенях лада)
сущ. медиация (международное сотрудничество, мирный способ разрешения международных споров при помощи совета и содействия государства, не участвующего
1 сущ. медиатор: 1. посредник в дипломатических отношениях, торговых сделках 2. физиол. вешество, играющее важную роль в животных организмах при перед
сущ. мед. мединал (белый кристаллический порошок горького вкуса, применяемый в качестве снотворного средства)
1 сущ. медиум (посредник между людьми и “миром духов”, по суеверным представлениям спиритов) 2 сущ муз
сущ. медуза (морское животное со студенистым телом, снабжённым щупальцами)
сущ. лёгкий ветерок. Dənizdən sərin meh əsirdi с моря дул свежий ветерок
прил. с ветерком
сущ. устар. гость. Mehman olmaq kimə погостить, побыть гостем у кого; mehman etmək принять в качестве гостя; пригласить в гости
прил. гостеприимный (любящий принимать и угощать гостей)
сущ. 1. гостеприимность (свойство гостеприимного) 2. гостеприимство (готовность, желание принять гостей)
сущ. гостиница. Mehmanxanada qalmaq остановиться в гостинице
сущ. хозяин гостиницы
сущ. положение, работа, обязанности хозяина гостиницы
сущ. от глаг. mehmanlamaq
глаг. приглашать в гости; принимать гостя
прил. устар. см. mehmandar
сущ. устар. гостеприимство. Mehmannavazlıq göstərmək оказать гостеприимство
сущ. см. mahparə
1 сущ. устар. любовь. Mehr salmaq kimə, nəyə любить, полюбить кого, что 2 сущ. устар. доля, уплачиваемая женихом в случае развода, указанная в брачном
сущ. поэт. любовь (чувство привязанности, симпатии к кому-л.)
сущ. религ. михраб (ниша в южной стене мечети; обратившись к ней лицом, верующие совершают намаз и молятся)
I прил. 1. ласковый, нежный: 1) проявляющий ласку, нежность. Mehriban uşaq ласковый ребёнок, mehriban ana ласковая мать 2) выражающий ласку
нареч. ласково. Mehriban-mehriban gülümsəmək ласково улыбаться, mehriban-mehriban baxmaq ласково смотреть
нареч. устар. см. mehribancasına
I прил. 1. очень ласковый. Mehribanca uşaqdır он ласковый ребёнок 2. очень дружный. Mehribanca ailə дружная семья 3
нареч. см. mehribanca II
сущ. 1. ласковость (ласковое, приветливое отношение). Öz mehribançılığı ilə seçilmək выделяться своей ласковостью (добротой) 2
нареч. см. mehribanlıqla
сущ. от глаг. mehribanlaşdırmaq
глаг. kimi kimlə сдружить, сблизить, сделать друзьями, подружить кого с кем. Həyat onları mehribanlaşdırdı жизнь сдружила их
сущ. от глаг. mehribanlaşmaq
глаг. сдружиться, сблизиться, стать друзьями, подружиться. Onlar işdə mehribanlaşdılar они подружились на работе
сущ. 1. ласковость: 1) свойство ласкового. Təbəssümün mehribanlığı ласковость улыбки, baxışın mehribanlığı ласковость взгляда чьего, кого 2) ласковое,